Οι μελετητές εστιάζουν όλο και περισσότερο την προσοχή στην αρπαγή και ανασκαφή αρχαιοτήτων από την Ελλάδα και άλλες χώρες από τις γερμανικές δυνάμεις κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.
Φωτογραφικό άλμπουμ August Schörgendorfer/Ευγενική παραχώρηση της Γεωργίας Φλούδα
Όταν οι Ναζί εισέβαλαν στην Ελλάδα το 1941, ο Julius Ringel, στρατηγός του γερμανικού στρατού, ανέλαβε ενεργό ρόλο στην έναρξη παράνομων ανασκαφών στο νησί της Κρήτης, όπου ο μινωικός πολιτισμός είχε ανθίσει περισσότερα από 3.000 χρόνια νωρίτερα.
Η γη ήταν πλούσια με αντικείμενα από την πολιτιστική κληρονομιά του νησιού και ο Ρίνγκελ, συχνά με τη βοήθεια των στρατευμάτων του, έβγαζε κάθε λογής κεραμικά, βάζα, μέρη αγαλμάτων, μερικά για δικό του κέρδος και άλλα για να σταλούν πίσω στα γερμανικά μουσεία ως λάφυρα. του πολέμου.
Ο Ρίνγκελ, διοικητής της Πέμπτης Ορεινής Μεραρχίας, λεηλάτησε επίσης αρχαίους θησαυρούς που είχαν ήδη ανακαλυφθεί. Κατάσχεσε αρχαιότητες από τη Βίλα Αριάδνη, το πρώην σπίτι του Βρετανού αρχαιολόγου σερ Άρθουρ Έβανς, τις οποίες μετέτρεψε σε αρχηγείο του τμήματος. Έκλεψε άλλους από ένα κλειδωμένο δωμάτιο στο αρχαίο παλάτι της Κνωσού , έναν αρχαιολογικό χώρο πέντε στρεμμάτων που ήταν το κέντρο του μινωικού πολιτισμού, σύμφωνα με τους ειδικούς.
«Οι αξιωματικοί του στρατού, όπως ο Ringel, όχι μόνο ανασκάπτουν και λεηλατούσαν αρχαιότητες για προσωπικό πλούτο, αλλά ήταν επίσης υπεύθυνοι για την καταστροφή αρχαιοτήτων, στην Κρήτη, τη Μακεδονία, την Τίρυνθα, την Ασίνη και τη Σάμο», είπε ο Βασίλειος Πετράκος, μελετητής που είναι επιμελητής αρχαιοτήτων. και γενικός γραμματέας της Αρχαιολογικής Εταιρείας Αθηνών.
Julius Ringel, διοικητής της Πέμπτης Ορεινής Μεραρχίας, ο οποίος διηύθυνε παράνομες ανασκαφές στην Κρήτη μετά τη γερμανική εισβολή.Φωτογραφία Heinrich Hoffmann/Ullstein, μέσω Getty Images
Αν και τα κινηματογραφικά κατορθώματα του Ιντιάνα Τζόουνς στη δεκαετία του 1980 παρείχαν μια δημοφιλή, μυθιστορηματική άποψη του ναζιστικού πόθου για αρχαιότητες, ο κόσμος της τέχνης, όπως είναι κατανοητό, έχει επικεντρώσει πολύ μεγαλύτερη προσοχή στην κατάληψη της τέχνης από τους Εβραίους.
Αλλά το θέμα του ρόλου των Ναζί στις λεηλασίες αρχαιοτήτων τραβάει όλο και περισσότερο την προσοχή, εν μέρει μέσω της εργασίας μελετητών που αποκαλύπτουν τα μυστήρια του τι συνέβη με τα αντικείμενα που ανασκάφηκαν ή κατασχέθηκαν πριν από οκτώ δεκαετίες.
Το περασμένο φθινόπωρο, για παράδειγμα, εκδόθηκε το «The Past in Shackles», μια πεντάτομη μελέτη για τη λεηλασία των αρχαιοτήτων στην Ελλάδα κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, γραμμένο από τον Πετράκο.
«Η έρευνα έχει ενταθεί πολύ σε πολλές χώρες, συμπεριλαμβανομένων των Ηνωμένων Πολιτειών, της Γερμανίας, της Ιταλίας, της Γαλλίας, της Πολωνίας και της Ελλάδας», δήλωσε η Irene Bald Romano, καθηγήτρια ανθρωπολογίας στο Πανεπιστήμιο της Αριζόνα και επιμελήτρια Μεσογειακής Αρχαιολογίας του Κρατικού Μουσείου της Αριζόνα.
Συμπόσια και διαλέξεις για τη λεηλασία αρχαιοτήτων από τους Ναζί έχουν πραγματοποιηθεί σε πολλές πόλεις τα τελευταία χρόνια, συμπεριλαμβανομένου ενός από το College Art Association, το οποίο παρουσίασε ένα πάνελ για το θέμα στο ετήσιο συνέδριό του τον περασμένο Φεβρουάριο.
«Οι μελέτες που έχουν εκπονηθεί μέχρι στιγμής όντως γρατσουνίζουν την επιφάνεια του θέματος», είπε ο Romano σε μια τηλεφωνική συνέντευξη.
Ο Romano είναι συνεκδότης του επερχόμενου «The Fate of Antiquities in the Nazi Era», ενός ειδικού διαδικτυακού τεύχους του RIHA, του περιοδικού της Διεθνούς Ένωσης Ερευνητικών Ινστιτούτων στην Ιστορία της Τέχνης, το οποίο θα εκδοθεί σε συνεργασία με το Getty Ερευνητικό Ινστιτούτο και το Κεντρικό Ινστιτούτο Ιστορίας της Τέχνης στο Μόναχο. Το τεύχος έχει προγραμματιστεί να εκδοθεί εντός του έτους.
Αν και τα κινηματογραφικά κατορθώματα του Ιντιάνα Τζόουνς στη δεκαετία του 1980 παρείχαν μια δημοφιλή, μυθιστορηματική άποψη του ναζιστικού πόθου για αρχαιότητες, ο κόσμος της τέχνης, όπως είναι κατανοητό, έχει επικεντρώσει πολύ μεγαλύτερη προσοχή στην κατάληψη της τέχνης από τους Εβραίους.
Αλλά το θέμα του ρόλου των Ναζί στις λεηλασίες αρχαιοτήτων τραβάει όλο και περισσότερο την προσοχή, εν μέρει μέσω της εργασίας μελετητών που αποκαλύπτουν τα μυστήρια του τι συνέβη με τα αντικείμενα που ανασκάφηκαν ή κατασχέθηκαν πριν από οκτώ δεκαετίες.
Το περασμένο φθινόπωρο, για παράδειγμα, εκδόθηκε το «The Past in Shackles», μια πεντάτομη μελέτη για τη λεηλασία των αρχαιοτήτων στην Ελλάδα κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, γραμμένο από τον Πετράκο.
«Η έρευνα έχει ενταθεί πολύ σε πολλές χώρες, συμπεριλαμβανομένων των Ηνωμένων Πολιτειών, της Γερμανίας, της Ιταλίας, της Γαλλίας, της Πολωνίας και της Ελλάδας», δήλωσε η Irene Bald Romano, καθηγήτρια ανθρωπολογίας στο Πανεπιστήμιο της Αριζόνα και επιμελήτρια Μεσογειακής Αρχαιολογίας του Κρατικού Μουσείου της Αριζόνα.
Συμπόσια και διαλέξεις για τη λεηλασία αρχαιοτήτων από τους Ναζί έχουν πραγματοποιηθεί σε πολλές πόλεις τα τελευταία χρόνια, συμπεριλαμβανομένου ενός από το College Art Association, το οποίο παρουσίασε ένα πάνελ για το θέμα στο ετήσιο συνέδριό του τον περασμένο Φεβρουάριο.
«Οι μελέτες που έχουν εκπονηθεί μέχρι στιγμής όντως γρατσουνίζουν την επιφάνεια του θέματος», είπε ο Romano σε μια τηλεφωνική συνέντευξη.
Ο Romano είναι συνεκδότης του επερχόμενου «The Fate of Antiquities in the Nazi Era», ενός ειδικού διαδικτυακού τεύχους του RIHA, του περιοδικού της Διεθνούς Ένωσης Ερευνητικών Ινστιτούτων στην Ιστορία της Τέχνης, το οποίο θα εκδοθεί σε συνεργασία με το Getty Ερευνητικό Ινστιτούτο και το Κεντρικό Ινστιτούτο Ιστορίας της Τέχνης στο Μόναχο. Το τεύχος έχει προγραμματιστεί να εκδοθεί εντός του έτους.
Πριν από τη γερμανική εισβολή, τα ελληνικά μουσεία ετοίμασαν αρχαία αντικείμενα προς προστασία και απόκρυψη, όπως αυτή η μαρμάρινη ομάδα της Αφροδίτης, του Πάνα και του Έρωτα στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο στην Αθήνα που καλύφθηκε με γύψο.Πίστωση...Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού/Ελληνικός Οργανισμός Ανάπτυξης Πολιτιστικών Πόρων; Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, Αθήνα
«Οι αρχαιότητες δεν έχουν λάβει το είδος της σε βάθος έρευνας που τους αξίζει για την τύχη των ελληνικών, ρωμαϊκών, βυζαντινών, ετρουσκικών, εγγύς Ανατολής και αιγυπτιακών αρχαιοτήτων που έκλεψαν οι Ναζί», δήλωσε η Claire Lyons, επιμελήτρια αρχαιοτήτων στο Μουσείο Getty . «Πρέπει να εστιάσουμε περισσότερη προσπάθεια στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο».
Το πέρασμα του χρόνου έχει καταστήσει δύσκολο για τους μελετητές σήμερα να ποσοτικοποιήσουν το εύρος της λεηλασίας αρχαιοτήτων που συνέβη κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, είτε από την Ελλάδα, την Ιταλία ή τη Μέση Ανατολή, κυρίως την Αίγυπτο.
«Ολοκληρωμένος απολογισμός του τι κλάπηκε δεν υπάρχει και δεν είναι πλέον δυνατός», είπε ο Πετράκος, αναφερόμενος στην κατάσταση στην Ελλάδα. «Η λεηλασία έγινε από τους Γερμανούς και τους Ιταλούς στρατιωτικούς που λήστεψαν μουσεία και ευρήματα από τις ανασκαφές. Δεν γνωρίζουμε καν την ποσότητα των αντικειμένων που βρέθηκαν σε αυτές τις ανασκαφές».
Ο εντοπισμός αντικειμένων περιπλέκεται από το γεγονός ότι η λεηλασία έλαβε χώρα σε μια εποχή που η αγορά αρχαιοτήτων ανθούσε, ειδικά στη Γερμανία, την Ελβετία και τη Γαλλία, ιδιαίτερα στο κατεχόμενο Παρίσι.
Αυτές τις μέρες, λένε οι ειδικοί, η Γερμανία ανταποκρίθηκε αρκετά στους ισχυρισμούς για επαναπατρισμό των λεηλασμένων αρχαιοτήτων, αν και δεν είναι σαφές εάν ορισμένες μπορεί να διαμένουν ακόμα στα μουσεία της, επειδή ο προσδιορισμός της πλήρους ιστορίας των αρχαίων αντικειμένων μπορεί να είναι τόσο δύσκολος.
«Οι Γερμανοί ήταν πολύ ανοιχτοί σχετικά με τις συλλογές τους, δημιούργησαν βάσεις δεδομένων για να κάνουν προσβάσιμες τις πληροφορίες και τα αρχεία των συλλογών τους, έκαναν έρευνα προέλευσης σε δημόσια μουσεία και αποκατέστησαν πολλά έργα τέχνης», είπε ο Romano. «Η κατάσταση δεν είναι τέλεια, αλλά η Γερμανία έχει υψηλά πρότυπα για τα μουσεία σε σχέση με θέματα προέλευσης, ειδικά κατά τη ναζιστική περίοδο».
«Οι αρχαιότητες δεν έχουν λάβει το είδος της σε βάθος έρευνας που τους αξίζει για την τύχη των ελληνικών, ρωμαϊκών, βυζαντινών, ετρουσκικών, εγγύς Ανατολής και αιγυπτιακών αρχαιοτήτων που έκλεψαν οι Ναζί», δήλωσε η Claire Lyons, επιμελήτρια αρχαιοτήτων στο Μουσείο Getty . «Πρέπει να εστιάσουμε περισσότερη προσπάθεια στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο».
Το πέρασμα του χρόνου έχει καταστήσει δύσκολο για τους μελετητές σήμερα να ποσοτικοποιήσουν το εύρος της λεηλασίας αρχαιοτήτων που συνέβη κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, είτε από την Ελλάδα, την Ιταλία ή τη Μέση Ανατολή, κυρίως την Αίγυπτο.
«Ολοκληρωμένος απολογισμός του τι κλάπηκε δεν υπάρχει και δεν είναι πλέον δυνατός», είπε ο Πετράκος, αναφερόμενος στην κατάσταση στην Ελλάδα. «Η λεηλασία έγινε από τους Γερμανούς και τους Ιταλούς στρατιωτικούς που λήστεψαν μουσεία και ευρήματα από τις ανασκαφές. Δεν γνωρίζουμε καν την ποσότητα των αντικειμένων που βρέθηκαν σε αυτές τις ανασκαφές».
Ο εντοπισμός αντικειμένων περιπλέκεται από το γεγονός ότι η λεηλασία έλαβε χώρα σε μια εποχή που η αγορά αρχαιοτήτων ανθούσε, ειδικά στη Γερμανία, την Ελβετία και τη Γαλλία, ιδιαίτερα στο κατεχόμενο Παρίσι.
Αυτές τις μέρες, λένε οι ειδικοί, η Γερμανία ανταποκρίθηκε αρκετά στους ισχυρισμούς για επαναπατρισμό των λεηλασμένων αρχαιοτήτων, αν και δεν είναι σαφές εάν ορισμένες μπορεί να διαμένουν ακόμα στα μουσεία της, επειδή ο προσδιορισμός της πλήρους ιστορίας των αρχαίων αντικειμένων μπορεί να είναι τόσο δύσκολος.
«Οι Γερμανοί ήταν πολύ ανοιχτοί σχετικά με τις συλλογές τους, δημιούργησαν βάσεις δεδομένων για να κάνουν προσβάσιμες τις πληροφορίες και τα αρχεία των συλλογών τους, έκαναν έρευνα προέλευσης σε δημόσια μουσεία και αποκατέστησαν πολλά έργα τέχνης», είπε ο Romano. «Η κατάσταση δεν είναι τέλεια, αλλά η Γερμανία έχει υψηλά πρότυπα για τα μουσεία σε σχέση με θέματα προέλευσης, ειδικά κατά τη ναζιστική περίοδο».
Γερμανοί στρατιώτες στην Ακρόπολη των Αθηνών μετά την άλωση της πόλης τον Μάιο του 1941.Πίστωση...Berliner Verlag/Picture Alliance, μέσω Getty Images
Ενώ μικρές ανασκαφές πραγματοποιήθηκαν υπό γερμανική επίβλεψη σε όλη την Ελλάδα, υπήρξαν μεγάλες ανασκαφές στην περιοχή της Θεσσαλίας της βόρειας Ελλάδας, είπε ο Πετράκος. Οι ανασκαφές στη Θεσσαλία, είπε, οργανώθηκαν από τον Άλφρεντ Ρόζενμπεργκ, τον ναζιστή θεωρητικό, ο οποίος ήταν επικεφαλής της Einsatzstab Reichsleiter Rosenberg, η οποία λεηλάτησε την τέχνη, τα αρχεία και τις βιβλιοθήκες σε όλη την Ευρώπη.
Ο Heinrich Himmler, επικεφαλής της Γκεστάπο και των SS, ξεκίνησε επίσης ανασκαφές στην Ελλάδα υπό την αιγίδα της οργάνωσής του Ahnenerbe (Προγονική Κληρονομιά), με σκοπό να αποδείξει ότι οι Γερμανοί ήταν μέρος μιας Άριας φυλής και οι κληρονόμοι του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού.
Στην Ιταλία, ορισμένες αρχαιότητες εξήχθησαν στη Γερμανία υπό την άμεση εξουσία του Μουσολίνι. Στην Ελλάδα, εν αναμονή της ναζιστικής εισβολής τον Απρίλιο του 1941, τα μουσεία άρχισαν να κρύβουν αντικείμενα έξι μήνες πριν. Ορισμένα έργα τοποθετήθηκαν σε σπηλιές, κρύπτες ή θάφτηκαν σε κήπους για να προστατεύονται από βομβαρδισμούς αλλά και λεηλασίες. Μερικά αγάλματα τοποθετήθηκαν οριζόντια σε χαρακώματα, τα οποία γεμίστηκαν με άμμο και σφραγίστηκαν με τσιμέντο. Χρυσά κομμάτια και κατάλογοι μουσείων, που θεωρούνταν πολύτιμοι κατάλογοι όσων κατείχαν τα ιδρύματα, στάλθηκαν στα θησαυροφυλάκια της Τράπεζας της Ελλάδος.
«Η απόκρυψη των αρχαιοτήτων ήταν επιτυχής μόνο για τα μεγάλα μουσεία, αυτά της Αθήνας, της Ολυμπίας, των Δελφών, της Θεσσαλονίκης και της Χαλκίδας», είπε ο Πετράκος. «Τα μικρότερα μουσεία, εκτός από αυτό του Ναυπλίου, δεν προστατεύτηκαν σωστά και πολλές αρχαιότητες ληστεύτηκαν».
Ενώ μικρές ανασκαφές πραγματοποιήθηκαν υπό γερμανική επίβλεψη σε όλη την Ελλάδα, υπήρξαν μεγάλες ανασκαφές στην περιοχή της Θεσσαλίας της βόρειας Ελλάδας, είπε ο Πετράκος. Οι ανασκαφές στη Θεσσαλία, είπε, οργανώθηκαν από τον Άλφρεντ Ρόζενμπεργκ, τον ναζιστή θεωρητικό, ο οποίος ήταν επικεφαλής της Einsatzstab Reichsleiter Rosenberg, η οποία λεηλάτησε την τέχνη, τα αρχεία και τις βιβλιοθήκες σε όλη την Ευρώπη.
Ο Heinrich Himmler, επικεφαλής της Γκεστάπο και των SS, ξεκίνησε επίσης ανασκαφές στην Ελλάδα υπό την αιγίδα της οργάνωσής του Ahnenerbe (Προγονική Κληρονομιά), με σκοπό να αποδείξει ότι οι Γερμανοί ήταν μέρος μιας Άριας φυλής και οι κληρονόμοι του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού.
Στην Ιταλία, ορισμένες αρχαιότητες εξήχθησαν στη Γερμανία υπό την άμεση εξουσία του Μουσολίνι. Στην Ελλάδα, εν αναμονή της ναζιστικής εισβολής τον Απρίλιο του 1941, τα μουσεία άρχισαν να κρύβουν αντικείμενα έξι μήνες πριν. Ορισμένα έργα τοποθετήθηκαν σε σπηλιές, κρύπτες ή θάφτηκαν σε κήπους για να προστατεύονται από βομβαρδισμούς αλλά και λεηλασίες. Μερικά αγάλματα τοποθετήθηκαν οριζόντια σε χαρακώματα, τα οποία γεμίστηκαν με άμμο και σφραγίστηκαν με τσιμέντο. Χρυσά κομμάτια και κατάλογοι μουσείων, που θεωρούνταν πολύτιμοι κατάλογοι όσων κατείχαν τα ιδρύματα, στάλθηκαν στα θησαυροφυλάκια της Τράπεζας της Ελλάδος.
«Η απόκρυψη των αρχαιοτήτων ήταν επιτυχής μόνο για τα μεγάλα μουσεία, αυτά της Αθήνας, της Ολυμπίας, των Δελφών, της Θεσσαλονίκης και της Χαλκίδας», είπε ο Πετράκος. «Τα μικρότερα μουσεία, εκτός από αυτό του Ναυπλίου, δεν προστατεύτηκαν σωστά και πολλές αρχαιότητες ληστεύτηκαν».
Για να προστατεύσει τις συλλογές του, το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο δημιούργησε λάκκους έτσι ώστε αρχαία γλυπτά να μπορούν να ταφούν και να προστατεύονται από βομβαρδισμούς καθώς και λεηλασίες. Πίστωση...Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού/Ελληνικός Οργανισμός Ανάπτυξης Πολιτιστικών Πόρων; Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, Αθήνα
Η Ελένη Πιπέλια, αρχαιολόγος στο ελληνικό Υπουργείο Πολιτισμού, είπε ότι ένας γλύπτης που γνώριζε της είπε ότι κατά τη διάρκεια του πολέμου είχε δημιουργήσει ψεύτικες αρχαιότητες και τις πουλούσε στους κατοχικούς Γερμανούς, σε μια προσπάθεια να ικανοποιήσει την ανάγκη τους να φέρουν αρχαιότητες στο σπίτι και να αναθρέψουν χρήματα για την αντίσταση.
Ένας άλλος ήρωας της διατήρησης των ελληνικών αρχαιοτήτων ήταν ο Νικόλαος Πλάτων, ο διευθυντής του Αρχαιολογικού Μουσείου Ηρακλείου στην Κρήτη, ο οποίος, με κάποιο προσωπικό κίνδυνο, ήταν γνωστό ότι μάλωνε με τους Γερμανούς για να αποτρέψει τη λεηλασία τους.
Ο Πλάτων, ο οποίος πέθανε το 1992, διατήρησε απογραφή των αντικειμένων που είχε πάρει ο Ρίνγκελ από το Μουσείο Ηρακλείου. Πριν από τέσσερα χρόνια, βασισμένο εν μέρει στην έρευνα και τις αναφορές του Πλάτωνα, το Πανεπιστήμιο του Γκρατς στην Αυστρία επέστρεψε 26 αρχαιότητες στο μουσείο που είχε πάρει ο Ρίνγκελ, σύμφωνα με τη Γεωργία Φλούδα, την επιμελήτρια Προϊστορικών και Μινωικών Αρχαιοτήτων του μουσείου.
Ένα ίδρυμα, το Μουσείο Pfahlbau στο Unteruhldingen έχει επιστρέψει περισσότερα από 13.000 αντικείμενα που ελήφθησαν από τη Θεσσαλία — θραύσματα κεραμικής, μικρές πήλινες φιγούρες, λίθινα εργαλεία, οστά ζώων, έγγραφα ανασκαφών και φωτογραφίες, που βρίσκονται τώρα στις αποθήκες του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου στην Αθήνα, σύμφωνα με τον Κώστα Νικολέντζο, υπεύθυνο του τμήματος Προϊστορικών Αιγυπτιακών, Κυπριακών και Εγγύς Ανατολής Αρχαιοτήτων του μουσείου.
«Η αποκατάσταση ξεκίνησε το 1951 και ολοκληρώθηκε το 2014», είπε. Τα αντικείμενα δεν έχουν εκτεθεί δημόσια, είπε, εν μέρει επειδή τόσα ήταν σε κακή κατάσταση τη στιγμή της ανασκαφής τους.
Η Ελένη Πιπέλια, αρχαιολόγος στο ελληνικό Υπουργείο Πολιτισμού, είπε ότι ένας γλύπτης που γνώριζε της είπε ότι κατά τη διάρκεια του πολέμου είχε δημιουργήσει ψεύτικες αρχαιότητες και τις πουλούσε στους κατοχικούς Γερμανούς, σε μια προσπάθεια να ικανοποιήσει την ανάγκη τους να φέρουν αρχαιότητες στο σπίτι και να αναθρέψουν χρήματα για την αντίσταση.
Ένας άλλος ήρωας της διατήρησης των ελληνικών αρχαιοτήτων ήταν ο Νικόλαος Πλάτων, ο διευθυντής του Αρχαιολογικού Μουσείου Ηρακλείου στην Κρήτη, ο οποίος, με κάποιο προσωπικό κίνδυνο, ήταν γνωστό ότι μάλωνε με τους Γερμανούς για να αποτρέψει τη λεηλασία τους.
Ο Πλάτων, ο οποίος πέθανε το 1992, διατήρησε απογραφή των αντικειμένων που είχε πάρει ο Ρίνγκελ από το Μουσείο Ηρακλείου. Πριν από τέσσερα χρόνια, βασισμένο εν μέρει στην έρευνα και τις αναφορές του Πλάτωνα, το Πανεπιστήμιο του Γκρατς στην Αυστρία επέστρεψε 26 αρχαιότητες στο μουσείο που είχε πάρει ο Ρίνγκελ, σύμφωνα με τη Γεωργία Φλούδα, την επιμελήτρια Προϊστορικών και Μινωικών Αρχαιοτήτων του μουσείου.
Ένα ίδρυμα, το Μουσείο Pfahlbau στο Unteruhldingen έχει επιστρέψει περισσότερα από 13.000 αντικείμενα που ελήφθησαν από τη Θεσσαλία — θραύσματα κεραμικής, μικρές πήλινες φιγούρες, λίθινα εργαλεία, οστά ζώων, έγγραφα ανασκαφών και φωτογραφίες, που βρίσκονται τώρα στις αποθήκες του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου στην Αθήνα, σύμφωνα με τον Κώστα Νικολέντζο, υπεύθυνο του τμήματος Προϊστορικών Αιγυπτιακών, Κυπριακών και Εγγύς Ανατολής Αρχαιοτήτων του μουσείου.
«Η αποκατάσταση ξεκίνησε το 1951 και ολοκληρώθηκε το 2014», είπε. Τα αντικείμενα δεν έχουν εκτεθεί δημόσια, είπε, εν μέρει επειδή τόσα ήταν σε κακή κατάσταση τη στιγμή της ανασκαφής τους.
Εργάτες στο Εθνικό Μουσείο της Αθήνας ετοιμάζουν έναν πήλινο αμφορέα, περίπου του 750 π.Χ., για ασφαλή αποθήκευση πριν από την εισβολή.Πίστωση...Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού/Ελληνικός Οργανισμός Ανάπτυξης Πολιτιστικών Πόρων; Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, Αθήνα
Η Δρ Μαρία Λαγογιάννη-Γεωργακαράκος, επίτιμη διευθύντρια του μουσείου, είπε ότι η διάρκεια της διαδικασίας επαναπατρισμού είχε επηρεαστεί από τη διάσπαση της Γερμανίας στο τέλος του πολέμου. «Τα έγγραφα και οι αρχαιότητες χωρίστηκαν σε διάφορες τοποθεσίες στην Ανατολική και Δυτική Γερμανία», είπε. «Ο διευθυντής του Μουσείου Pfahlbau εξήγησε ότι χρειάστηκαν δύο δεκαετίες για να ολοκληρωθεί η έρευνα για την προέλευση των αρχαιοτήτων».
Η εστίαση στη λεηλασία της αρχαιότητας των Ναζί έρχεται καθώς τα μουσεία σε όλο τον κόσμο αντιμετωπίζουν αυξημένη πίεση να επανεξετάσουν αντικείμενα που είχαν αρχικά αποκτηθεί από αποικιστές και δυνάμεις κατοχής σε εποχές που προηγούνται του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.
«Η Ελλάδα έχει ληστευτεί από τους Περσικούς πολέμους», είπε ο Πετράκος.
Η Elizabeth Marlowe, αναπληρώτρια καθηγήτρια αρχαίας και μεσαιωνικής τέχνης στο Πανεπιστήμιο Colgate και ειδικός στις λεηλασίες αρχαιοτήτων και τον επαναπατρισμό, δήλωσε: «Το Βρετανικό Μουσείο, καθώς και πολλά εθνικά ευρωπαϊκά μουσεία, είναι γεμάτα αντικείμενα που κατασχέθηκαν υπό διάφορες συνθήκες από αποικιακά εδάφη και άλλες ευρωπαϊκές σφαίρες επιρροής σε όλο τον κόσμο».
Καθώς οι αρχαιότητες που λεηλατήθηκαν από τους Ναζί επαναπατρίστηκαν ή επιστράφηκαν στους αρχικούς ιδιοκτήτες τους, πολλές έχουν πουληθεί ή δωριστεί σε μεγάλα μουσεία σε όλο τον κόσμο.
Το Getty έχει δύο αρχαιότητες - ένα χάλκινο αγαλματίδιο μιας γυναίκας και ένα πετράδι, που αποκαταστάθηκαν αφού πουλήθηκαν σε έναν έμπορο που απέκτησε έργα για τον Χίτλερ, σύμφωνα με τη Λυών, τον έφορο αρχαιοτήτων του μουσείου. Τα έργα εκτίθενται τώρα στη βίλα Getty.
Η Δρ Μαρία Λαγογιάννη-Γεωργακαράκος, επίτιμη διευθύντρια του μουσείου, είπε ότι η διάρκεια της διαδικασίας επαναπατρισμού είχε επηρεαστεί από τη διάσπαση της Γερμανίας στο τέλος του πολέμου. «Τα έγγραφα και οι αρχαιότητες χωρίστηκαν σε διάφορες τοποθεσίες στην Ανατολική και Δυτική Γερμανία», είπε. «Ο διευθυντής του Μουσείου Pfahlbau εξήγησε ότι χρειάστηκαν δύο δεκαετίες για να ολοκληρωθεί η έρευνα για την προέλευση των αρχαιοτήτων».
Η εστίαση στη λεηλασία της αρχαιότητας των Ναζί έρχεται καθώς τα μουσεία σε όλο τον κόσμο αντιμετωπίζουν αυξημένη πίεση να επανεξετάσουν αντικείμενα που είχαν αρχικά αποκτηθεί από αποικιστές και δυνάμεις κατοχής σε εποχές που προηγούνται του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.
«Η Ελλάδα έχει ληστευτεί από τους Περσικούς πολέμους», είπε ο Πετράκος.
Η Elizabeth Marlowe, αναπληρώτρια καθηγήτρια αρχαίας και μεσαιωνικής τέχνης στο Πανεπιστήμιο Colgate και ειδικός στις λεηλασίες αρχαιοτήτων και τον επαναπατρισμό, δήλωσε: «Το Βρετανικό Μουσείο, καθώς και πολλά εθνικά ευρωπαϊκά μουσεία, είναι γεμάτα αντικείμενα που κατασχέθηκαν υπό διάφορες συνθήκες από αποικιακά εδάφη και άλλες ευρωπαϊκές σφαίρες επιρροής σε όλο τον κόσμο».
Καθώς οι αρχαιότητες που λεηλατήθηκαν από τους Ναζί επαναπατρίστηκαν ή επιστράφηκαν στους αρχικούς ιδιοκτήτες τους, πολλές έχουν πουληθεί ή δωριστεί σε μεγάλα μουσεία σε όλο τον κόσμο.
Το Getty έχει δύο αρχαιότητες - ένα χάλκινο αγαλματίδιο μιας γυναίκας και ένα πετράδι, που αποκαταστάθηκαν αφού πουλήθηκαν σε έναν έμπορο που απέκτησε έργα για τον Χίτλερ, σύμφωνα με τη Λυών, τον έφορο αρχαιοτήτων του μουσείου. Τα έργα εκτίθενται τώρα στη βίλα Getty.
Μαρμάρινη προτομή Έλληνα πολιτικού ή φιλοσόφου. Κατασχέθηκε από τους Ναζί από μια συλλογή της Βιέννης, αργότερα αποκαταστάθηκε και τελικά πουλήθηκε σε έναν θαμώνα που το δώρισε στο Μουσείο Καλών Τεχνών της Βοστώνης.Πίστωση...Μουσείο Καλών Τεχνών, Βοστώνη
Η Victoria Reed, επιμελήτρια προέλευσης στο Μουσείο Καλών Τεχνών της Βοστώνης, είπε ότι ανακάλυψε ότι το μουσείο έχει τρία κλασικά γλυπτά που επιστράφηκαν σε έναν συλλέκτη αφού κατασχέθηκαν από τους Ναζί και στη συνέχεια αποκαταστάθηκαν - μια προτομή πορτραίτου ενός πολιτικού ή φιλόσοφος και ένας νεαρός σάτυρος, και οι δύο τώρα σε αποθήκη, και ένα ανάγλυφο γλυπτό, το οποίο εκτίθεται.
«Σε αντίθεση με τους παλιούς πίνακες ζωγραφικής, πολλές αρχαιότητες είναι εξαιρετικά δύσκολο να ερευνηθούν», είπε. «Δεν αποδίδονται σε έναν συγκεκριμένο καλλιτέχνη και κριτήρια, συμπεριλαμβανομένου ενός περιγραφικού τίτλου, οι διαστάσεις και οι συνθήκες μπορούν να αλλάξουν δραματικά σε σύντομο χρονικό διάστημα, με απώλειες ή προσθήκες».
Αλλά ο Ριντ είπε ότι η έρευνα γίνεται ευκολότερη. «Πολλά βιβλία και κατάλογοι είναι ολοένα και πιο προσβάσιμα μέσω διαδικτυακών υπηρεσιών ψηφιοποίησης. Το Πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης, το Ερευνητικό Ινστιτούτο Getty και τα Κρατικά Μουσεία του Βερολίνου έχουν συνεργαστεί για να διαθέσουν το περιεχόμενο χιλιάδων καταλόγων δημοπρασιών από τη Γερμανία, την Αυστρία και την Ελβετία. Φωτογραφικά αρχεία και ψηφιοποιημένα αρχεία ναζιστικών και συμμαχικών οργανώσεων είναι διαθέσιμα στο διαδίκτυο».
Η Φλούδα, η επιμελήτρια του Μουσείου Ηρακλείου που ερεύνησε τις γερμανικές ανασκαφές στην Κρήτη , είπε ότι ανησυχεί που όσοι παρακολουθούν τι συνέβη με λεηλατημένες αρχαιότητες δεν έχουν ακόμη πλήρη πρόσβαση στην έρευνα που έχουν πραγματοποιήσει ορισμένοι Γερμανοί και Αυστριακοί μελετητές.
«Δεν έχουμε όλα τα στοιχεία και δεν είμαστε πάντα σε θέση να γνωρίζουμε ποια έγγραφα είναι κρυμμένα στη Γερμανία και την Αυστρία», είπε. «Αλλά πολύ συχνά νέα έγγραφα έρχονται στο προσκήνιο και δεν μπορούμε να αποκλείσουμε το ενδεχόμενο να έγιναν περισσότερες ανασκαφές που δεν γνωρίζουμε».
Η Victoria Reed, επιμελήτρια προέλευσης στο Μουσείο Καλών Τεχνών της Βοστώνης, είπε ότι ανακάλυψε ότι το μουσείο έχει τρία κλασικά γλυπτά που επιστράφηκαν σε έναν συλλέκτη αφού κατασχέθηκαν από τους Ναζί και στη συνέχεια αποκαταστάθηκαν - μια προτομή πορτραίτου ενός πολιτικού ή φιλόσοφος και ένας νεαρός σάτυρος, και οι δύο τώρα σε αποθήκη, και ένα ανάγλυφο γλυπτό, το οποίο εκτίθεται.
«Σε αντίθεση με τους παλιούς πίνακες ζωγραφικής, πολλές αρχαιότητες είναι εξαιρετικά δύσκολο να ερευνηθούν», είπε. «Δεν αποδίδονται σε έναν συγκεκριμένο καλλιτέχνη και κριτήρια, συμπεριλαμβανομένου ενός περιγραφικού τίτλου, οι διαστάσεις και οι συνθήκες μπορούν να αλλάξουν δραματικά σε σύντομο χρονικό διάστημα, με απώλειες ή προσθήκες».
Αλλά ο Ριντ είπε ότι η έρευνα γίνεται ευκολότερη. «Πολλά βιβλία και κατάλογοι είναι ολοένα και πιο προσβάσιμα μέσω διαδικτυακών υπηρεσιών ψηφιοποίησης. Το Πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης, το Ερευνητικό Ινστιτούτο Getty και τα Κρατικά Μουσεία του Βερολίνου έχουν συνεργαστεί για να διαθέσουν το περιεχόμενο χιλιάδων καταλόγων δημοπρασιών από τη Γερμανία, την Αυστρία και την Ελβετία. Φωτογραφικά αρχεία και ψηφιοποιημένα αρχεία ναζιστικών και συμμαχικών οργανώσεων είναι διαθέσιμα στο διαδίκτυο».
Η Φλούδα, η επιμελήτρια του Μουσείου Ηρακλείου που ερεύνησε τις γερμανικές ανασκαφές στην Κρήτη , είπε ότι ανησυχεί που όσοι παρακολουθούν τι συνέβη με λεηλατημένες αρχαιότητες δεν έχουν ακόμη πλήρη πρόσβαση στην έρευνα που έχουν πραγματοποιήσει ορισμένοι Γερμανοί και Αυστριακοί μελετητές.
«Δεν έχουμε όλα τα στοιχεία και δεν είμαστε πάντα σε θέση να γνωρίζουμε ποια έγγραφα είναι κρυμμένα στη Γερμανία και την Αυστρία», είπε. «Αλλά πολύ συχνά νέα έγγραφα έρχονται στο προσκήνιο και δεν μπορούμε να αποκλείσουμε το ενδεχόμενο να έγιναν περισσότερες ανασκαφές που δεν γνωρίζουμε».
Μια έκδοση αυτού του άρθρου εμφανίζεται σε έντυπη μορφή στις 19 Ιανουαρίου 2022 , Ενότητα Γ , Σελίδα 1 της έκδοσης της Νέας Υόρκης με τίτλο: The Hunt for Nazi Spoils . Παραγγελία ανατυπώσεων | Η σημερινή εφημερίδα | Εγγραφείτε
Διαβάστε Επίσης:
ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΣΥΣΤΗΝΕΤΑΙ ΠΟΤΕ Η ΒΟΥΛΗ ΣΕ ΣΩΜΑ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΠΑΡΑΜΕΝΟΥΝ ΠΑΡΑΝΟΜΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ ΠΟΥ ΕΚΛΕΧΘΗΚΑΝ
ΔΕΛΑΓΡΑΜΜΑΤΙΚΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
ΥΠΟΨΗΦΙΑ ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ Β’ ΠΕΙΡΑΙΑ
ΔΙΓΕΝΗ ΑΚΡΙΤΑ 36,18755 ΚΕΡΑΤΣΙΝΙ
delagrammatika@gmail.com
6976653520
Η ΕΝΤΥΠΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΗΣ Ε.ΣΥ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου