Η σμύριδα είναι κρατικό μονοπώλιο. Αυτό σημαίνει ότι οι εργάτες είναι υποχρεωμένοι να παραδίδουν κάθε χρόνο τις ποσότητες που συγκεντρώνουν στο κράτος και αυτό να τις πουλάει, αφού διαθέτει το αποκλειστικό προνόμιο εμπορίας της. Πότε όμως το κράτος ήταν καλός έμπορος;
ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ Η ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΕΞΟΡΥΞΗΣ ΤΗΣ ΣΜΥΡΙΔΑΣ!!!
Στον Ελληνικό χώρο τα πλουσιότερα κοιτάσματα και τα καλύτερα από πλευράς ποιότητας, βρίσκονται στο βόρειο τμήμα της ανατολικής πλευράς της Νάξου απ’ όπου και εξορύσσεται και εξάγεται η γνωστή Σμύριδα Νάξου. Κοιτάσματα σμύριδας έχουν ανακαλυφθεί στα νησιά του Αιγαίου και ειδικά στις Κυκλάδες. Ομοίως στις νοτιοδυτικές ακτές της Μικράς Ασίας καθώς και στην Ιταλία.
Η εκμετάλλευση της ελληνικής σμύριδας τις τελευταίες δεκαετίες μετά την ανάπτυξη των τεχνητών ανταγωνιστικών αποξεστικών/λειαντικών υλικών είχε αυξημένο κόστος παραγωγής που υπερέβαινε την τιμή πώλησης των παραγομένων προϊόντων. Σημαντικοί παράγοντες για το υψηλό κόστος και τη μειωμένη βιωσιμότητα της πρωτογενούς παραγωγής είναι το αυξημένο κόστος εξόρυξης όσο και η μη επεξεργασία για την παραγωγή και εμπορία προϊόντων με υψηλότερη αξία. Το αποτέλεσμα ήταν, να περιοριστεί η εξορυκτική δραστηριότητα. Εντούτοις, τα τελευταία χρόνια η ζήτηση έχει αυξηθεί ως αποτέλεσμα κυρίως της ανάπτυξης νέων χρήσεων σμύριδας.
«Η δουλειά στα ορυχεία είναι πολύ σκληρή. Μέσα στις στοές που φθάνουν και τα 500 μέτρα βάθος, εξαερισμός δεν υπάρχει και οι σμυριδεργάτες εισπνέουν την “αγκούσα”, τη μυρωδιά του δυναμίτη που αφήνουν τα φουρνέλα. Οι περισσότεροι υποφέρουν από πνευμονοκονιάσεις, ενώ εάν τη γλιτώσουν… έχουν αρθριτικά και ρευματικά από την υγρασία και τις λάσπες μέσα στο ορυχείο».
Ο Μανώλης Μανωλάς είναι ο άνθρωπος που γνωρίζει όσο λίγοι τα ορυχεία της σμύριδας στην ορεινή Νάξο. Ο ίδιος μεγάλωσε σε οικογένεια σμυριδεργατών και οι κουβέντες στο σπίτι περιστρέφονταν πάντα γύρω από το σμυρίγλι – έτσι το αποκαλούν οι ντόπιοι. Γνωρίζει την ιστορία του, τους ανθρώπους του, ακόμη και τους νόμους του κράτους που για το συγκεκριμένο ορυκτό ξεπερνούν, λέει, τους 250. ΠΗΓΗ
Η σμύριδα Νάξου (στην αρχαία ελληνική "σμύρις", στην τοπική διάλεκτο "σμυρίγλι" και "ασμυρίγλι"), είναι πέτρωμα που απαντάται στη νήσο Νάξο των Κυκλάδων στην περιοχή Αργοκοίλι. Η σμύριδα, γνωστή ήδη από την αρχαιότητα, είναι ένα ορυκτό που χρησιμοποιείται ως αποξεστικό και λειαντικό, για μέταλλα, γυαλί, ξύλα ή πετρώματα, αλλά και ως αντιολισθητικό σε δάπεδα και δρόμους. Η ναξιακή σμύριδα υπήρξε ένα από τα σημαντικότερα ελληνικά ορυκτά για μεγάλη περίοδο, καθώς η Νάξος αποτελεί τη μοναδική σμυριδοπαραγωγική περιοχή της Ευρώπης και μια από τις ελάχιστες της Γης. Τα σμυριδοφόρα κοιτάσματα συγκεντρώνονται στο βορειοανατολικό τμήμα του νησιού, ανάμεσα στα χωριά Απείρανθος και Κόρωνος.
Ιστορία
Στους νεώτερους χρόνους, οι παλαιότερες αναφορές για το εμπόριο ναξιακής σμύριδας είναι για την περίοδο 1625 έως 1700.Το δικαίωμα εκμετάλλευσής της το είχαν οι φεουδάρχες, οι οποίοι ήταν οι απόλυτοι κύριοι και των ορυκτών που εξορύσσονταν και των νερών που πήγαζαν από τα βουνά της επικράτειάς τους. Με την κατάργηση των φεουδαλικών δικαιωμάτων το 1721, το δικαίωμα εκμετάλλευσης της σμύριδας παραχωρήθηκε στις κοινότητες, που νοίκιαζαν σε εμπόρους το δικαίωμα συλλογής και πώλησής της.
Το έτος 1824 η Προσωρινή της Ελλάδος Διοίκησις, έχοντας ανάγκη χρηματικών πόρων και θεωρώντας τα έσοδα από την σμύριδα σημαντικά, πήρε υπό την κατοχή της τα κοιτάσματα σμύριδας και έτσι ενοικίαζε πλέον εκείνη το δικαίωμα εκμετάλλευσής τους.[6] Το 1826 ο Δωρόθεος Τζιώτης,ηγούμενος της μονής Φανερωμένης, προτείνει να διατεθούν τα έσοδα από το σμυρίγλι για τη δημιουργία και τη λειτουργία σχολείου στην ορεινή Νάξο. Η πρότασή του δεν υιοθετείται. Μετά τη δημιουργία του Ελληνικού κράτους η ναξία σμύρις φθάνει βαθμιαία να θεωρείται ως ένα από τα κυριότερα εξαγωγικά προϊόντα. Με νόμους που ξεκινούν από το 1852 ορίζεται ότι η σμύρις εξορύσσεται και διατίθεται αποκλειστικά για λογαριασμό του δημοσίου μέσω του Ελληνικού Μονοπωλίου. Στους κατοίκους των σμυριδοχωριών δίδεται το αποκλειστικό δικαίωμα να μαζεύουν ή να εξορύσσουν για λογαριασμό του δημοσίου τη σμύριδα αντί χρηματικού ποσού που θα τους καταβάλλεται και θα προσδιορίζεται από την ποσότητα της σμύριδας που θα παραδίδουν.
Όταν τα επιφανειακά κοιτάσματα εξαντλήθηκαν, οι σμυριδεργάτες άρχισαν να ανοίγουν στοές ψάχνοντας να βρουν «φλέα» (φλέβα) με σμυρίγλι. Οι στοές που άνοιγαν έφθαναν σε βάθος 50 έως 250 μέτρα. Στις στοές έστρωναν «σιδηρόδρομο» για τη μετακίνηση των βαγονέτων με τα οποία μετέφεραν το ορυκτό έξω από τα ορυχεία. Με τον κανονισμό της σμύριδας, (1877), δίδονται πληροφορίες για τον τρόπο εξόρυξης του ορυκτού και για τους κινδύνους που ενέχουν οι σχετικές εργασίες.
Το 1898 τα καθαρά έσοδα από την εμπορία της σμύριδας καθορίσθηκαν ως πρόσοδος υπέγγυος του δημοσίου χρέους. Εγγύηση δηλαδή για τους δανειστές της χώρας τα έσοδα από τις εξαγωγές σμυριγλιού.[6] Κατά τη διάρκεια του πρώτου παγκοσμίου πολέμου, το σμυρίγλι θεωρήθηκε απαραίτητο για τις πολεμικές βιομηχανίες των συμμάχων και όσοι δούλευαν στα σμυριδωρυχεία απαλλάχτηκαν από τη στράτευση. Τα έσοδα από το σμυρίγλι αυξήθηκαν πολύ. Επιπλέον, τα πλοία που έρχονταν να πάρουν το ορυκτό έφερναν και τρόφιμα για τους σμυριδεργάτες.
Μετά τον πόλεμο η παραγωγή και η τιμή συνεχίζουν την πτωτική πορεία που είχε ξεκινήσει προπολεμικά. Το 1983 οι εξαγωγές ήταν 3000 τόνοι και κατά το 1987 1100 τόνοι.[7] Η τιμή της σήμερα είναι πια πολύ χαμηλή και η εκμετάλλευση των σμυριδωρυχείων ουσιαστικά έχει σταματήσει. Λίγοι άνθρωποι πουλούν μικρές ποσότητες. Στις περισσότερες περιπτώσεις το κάνουν για να διατηρούν την ασφάλισή τους στο ΙΚΑ.[8] Τα αποθέματα σμύριδας που έχουν απομείνει είναι πολύ μεγάλα. Εκτιμώνται στους 1.000.000 τόνους.[7]
Πυλώνας και φορτωμένος κάδος του λεγόμενου “εναέριου” συστήματος μεταφοράς της σμύριδας
Το έτος 1925 κατασκευάστηκε ο «εναέριος», είδος τελεφερίκ για τη μεταφορά της σμύριδας στο λιμάνι της Μουτσούνας, επινείου της Απειράνθου. Μεγάλο έργο βιομηχανικής υποδομής που έγινε με σκοπό τη μείωση του κόστους μεταφοράς του σμυριγλιού στα πλοία. Περιλαμβάνει 5 σταθμούς φόρτωσης, 72 χαλύβδινους πυλώνες ύψους έως και 50 μέτρων, κεκλιμένα επίπεδα και μηχανοστάσια. Ξεκινά από τη θέση Πηγή στην περιοχή της Κορώνου, έχει δύο σταθμούς στις Πεζούλες και στη Στραβολαγγάδα, δρασκελίζει στη συνέχεια το βουνό Αμμόμαξη στη θέση Αλωνίστρες, περνά από δύο ακόμη σταθμούς, και καταλήγει στον όρμο της Μουτσούνας έχοντας καλύψει μια διαδρομή 15 χιλιομέτρων. Είχε τη δυνατότητα μεταφοράς 15 τόνων σμύριδας την ώρα και μετακινούσε 220 κουβάδες – βαγονέτα. Η μεγαλύτερη υψομετρική διαφορά μεταξύ σημείων της γραμμής είναι 740 μέτρα. Από το έτος 1982 βρίσκεται εκτός λειτουργίας και η όποια μεταφορά σμυριγλιού γίνεται με φορτηγά αυτοκίνητα, μέσα από δρόμους από τα ορυχεία στη Μουτσούνα. Το 1989 το εναέριο σύστημα μεταφοράς κηρύχθηκε διατηρητέο μνημείο.
Το έτος 2000 εγκρίθηκε πρόγραμμα περιηγητικής αξιοποίησης των ορυχείων βασισμένο σε μελέτη του Ε.Μ.Π. Στις Πεζούλες και στη Σαραντάρα γίνεται ξενάγηση στα ορυχεία. Στην περιοχή της Στραβολαγκάδας δημιουργείται υπαίθριο μουσείο. Στο Ληώνα ξανακατασκευάζονται τα γραφεία καθώς και τα δωμάτια στα οποία ντύνονταν οι σμυριδεργάτες. Στη Μουτσούνα συντηρούνται τα μηχανοστάσια και οι αποθήκες. Για λόγους επίδειξής του, ο εναέριος λειτουργεί και πάλι.ΠΗΓΗ
ΜΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΦΕΚ 👇 ΣΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ΄ΟΡΙΖΕΤΑΙ ΩΣ ΠΡΟΣΟΔΟΣ ΥΠΕΓΓΥΟΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΧΡΕΟΥΣ Η ΕΞΩΡΥΣΗ ΣΜΥΡΙΔΑΣ ΠΟΥ ΑΝΕΡΧΟΝΤΑΝ ΕΤΗΣΙΩΣ ΣΕ 12.300.000 ΔΡΧ.
ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΠΡΟΕΔΡΙΚΟ ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΠΟΥ ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΕΙ ΟΤΙ ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΙΣΧΥΕΙ ΟΤΙ Η ΣΜΥΡΙΔΑ ΝΑΞΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΣΟΔΟΣ ΥΠΕΓΓΥΟΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΧΡΕΟΥΣ 👇
ΠΡΟΕΔΡΙΚΟ ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΥΠ’ ΑΡΙΘΜ. 165
Καθορισμός εργατικού δικαιώματος εξόρυξης και μεταφοράς Ναξίας σμύριδας.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
Έχοντας υπόψη:
1. Το πρώτο εδάφιο της παρ. 3 του άρθρου 22 του ν. 2362/1995 (ΦΕΚ Α΄ 247), όπως η παράγραφος αυτή τρο− ποποιήθηκε με το άρθρο 22 παρ. 3 του ν. 3871/2010 (ΦΕΚ Α΄ 141) και εξακολουθεί να ισχύει μέχρι την 31.12.2014, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 14 παρ. 1 περ. β, 20 περ. ιβ, 177 παρ. 1 περ. α και 183 παρ. 1 και 2 του ν. 4270/2014 (ΦΕΚ Α΄ 143).
2. To άρθρο 145 παρ. 2 του ν.δ. 210/1973 «Περί Μεταλ− λευτικού Κώδικος» (ΦΕΚ Α΄ 277), όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο μόνο του ν. 857/1978 (ΦΕΚ Α΄239).
3. Το άρθρο 90 του «Κώδικα Νομοθεσίας για την Κυ− βέρνηση και τα κυβερνητικά όργανα», που κυρώθηκε με το άρθρο πρώτο του π.δ. 63/2005 (ΦΕΚ Α΄98).
4. Το π.δ. 100/2014 «Οργανισμός Υπουργείου Περιβάλ− λοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής» (ΦΕΚ Α΄ 167).
5. Την παρ. 73 του άρθρου 1 του π.δ. 92/1993 «Καθορι− σμός αρμοδιοτήτων που διατηρούνται από τον Υπουργό και τις διανομαρχιακού επιπέδου αρχές του Υπουργείου Βιομηχανίας, Ενέργειας και Τεχνολογίας» (ΦΕΚ Α΄38, διορθώσεις σφαλμάτων ΦΕΚ Α΄70).
6. Το π.δ. 185/2009 «Ανασύσταση του Υπουργείου Οι− κονομικών, συγχώνευση του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών με τα Υπουργεία Ανάπτυξης και Εμπορικής Ναυτιλίας, Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής και μετονο− μασία του σε «Υπουργείο Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας», μετατροπή του Υπουργείου Μακεδονίας − Θράκης σε Γενική Γραμματεία Μακεδονίας – Θράκης και υπαγωγή στο Υπουργείο Εσωτερικών της Γενικής Γραμμα− τείας Μακεδονίας – Θράκης και της Γενικής Γραμματείας Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής» (ΦΕΚ Α΄213).
7. Το π.δ. 27/1996 «Συγχώνευση των Υπουργείων Του− ρισμού, Βιομηχανίας, Ενέργειας και Τεχνολογίας και Εμπορίου στο Υπουργείο Ανάπτυξης» (ΦΕΚ Α΄19), όπως αυτές τροποποιήθηκαν με τις διατάξεις του π.δ. 122/2004 «Ανασύσταση του Υπουργείου Τουρισμού» (ΦΕΚ Α΄85).
8. Το π.δ. 189/2009 «Καθορισμός και ανακατανομή αρ− μοδιοτήτων των Υπουργείων» (ΦΕΚ Α΄ 221).
9. Το π.δ. 24/2010 «Ανακαθορισμός των αρμοδιοτήτων των Υπουργείων και τροποποιήσεις του π.δ. 189/2009» (ΦΕΚ A΄ 56).
10. Tο π.δ. 86/2012 «Διορισμός Υπουργών, Αναπληρω− τών Υπουργών και Υφυπουργών» (ΦΕΚ Α΄ 141).
11. Το π.δ. 119/2013 «Διορισμός Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης, Υπουργών, Αναπληρωτών Υπουργών και Υφυπουργών» (ΦΕΚ Α΄ 153).
12. Το άρθρο 1 παρ. 5 περ. δ. του π.δ. 129/92 «Περιορισμός συναρμοδιοτήτων κατά την έκδοση Υπουργικών αποφά− σεων σε θέματα αρμοδιότητος Υπουργείων» (ΦΕΚ Α΄65).
13. Το άρθρο 3 παρ. 2 του από 5.9.1935 π.δ. «Περί Κωδικοποιήσεως των κειμένων διατάξεων περί Ναξίας σμύριδος» (ΦΕΚ Α΄408, αναδ. ΦΕΚ Α΄429).
14. Το άρθρο μόνο του β.δ. 594/61 «Περί τρόπου κα− θορισμού του εργατικού δικαιώματος εξορύξεως και μεταφοράς σμύριδος» (ΦΕΚ Α΄146).
15. To π.δ. 113/2010 «Ανάληψη υποχρεώσεων από τους διατάκτες» (ΦΕΚ Α΄ 194).
16. Την απόφαση του Πρωθυπουργού με αριθμό 2876/7.10.2009 «Αλλαγή τίτλου Υπουργείων» (ΦΕΚ Β΄ 2234).
17. Την Υ48/9.7.2012 απόφαση του Πρωθυπουργού «Κα− θορισμός αρμοδιοτήτων τoυ Αναπληρωτή Υπουργού Οικονομικών Χρήστου Σταϊκούρα» (ΦΕΚ Β΄2105).
18. Την κοινή απόφαση του Πρωθυπουργού και του Υπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλα− γής με αριθμό 51049/31.10.2014 «Καθορισμός αρμοδιοτήτων του Υφυπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής Ασημάκη Παπαγεωργίου» (ΦΕΚ Β΄ 2971).
19. Την απόφαση του Υφυπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής με αριθμό Δ8/ Δ/Φ.36.2/οικ.12984/3256/1.8.2014, Α.Δ.Α.: 6ΡΖΩ0−1ΛΘ «Κα− θορισμός εργατικού δικαιώματος εξόρυξης και μεταφο− ράς σμύριδας Νάξου, για το έτος 2014».
20. Tο γεγονός ότι από τις διατάξεις του διατάγματος αυτού προκαλείται δαπάνη σε βάρος του Κρατικού Προ− ϋπολογισμού ύψους 286.293,11€. Για τη δαπάνη αυτή έχει εγγραφεί και δεσμευθεί πίστωση στον προϋπολογισμό του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιμα− τικής Αλλαγής τρέχοντος οικονομικού έτους (Ειδικός Φορέας 31−120 ΚΑΕ 3323).
21. Την απόφαση της Γενικής Διευθύντριας Οικονομικών Υπηρεσιών του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής με αρ. πρωτ. 36776/28.7.2014, 7645 7646
ΕΦΗΜΕΡΙΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ (ΤΕΥΧΟΣ ΠΡΩΤΟ) Α.Δ.Α.: 7ΥΘ50−ΩΣΛ για ανάληψη υποχρέωσης και δέ− σμευση πίστωσης.
22. Την με αριθμό 258/2014 γνωμοδότηση του Συμβουλί− ου της Επικρατείας μετά από πρόταση του Αναπληρωτή Υπουργού Οικονομικών και του Υφυπουργού Περιβάλλο− ντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής,
αποφασίζουμε: Άρθρο μόνο
Το καταβαλλόμενο στους σμυριδορύκτες Νάξου εργατικό δικαίωμα εξόρυξης και μεταφοράς της σμύριδας Α΄ ποιότητας, ανά παραδιδόμενο στο Δημόσιο στατήρα, καθορίζεται σε 1,26 ευρώ για το χρονικό διάστημα από 1−1−2014 έως 31−12−2014.
Στον Υπουργό Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματι− κής Αλλαγής αναθέτουμε τη δημοσίευση και εκτέλεση του παρόντος Προεδρικού Διατάγματος.
Αθήνα, 4 Νοεμβρίου 2014
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΡΟΛΟΣ ΓΡ. ΠΑΠΟΥΛΙΑΣ
ΟΙ ΥΠΟΥΡΓΟΙ ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΗΣ ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΥΦΥΠΟΥΡΓΟΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ, ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΚΛΙΜΑΤΙΚΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ ΣΤΑΪΚΟΥΡΑΣ ΑΣΗΜΑΚΗΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ
ΕΔΩ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟΝΙΣΩ ΟΤΙ :
Η βιομηχανία θα δομηθεί να παρέχει αυτάρκεια σε όλους τους τομείς. Αυτό θα επιτευχθεί λαμβάνοντας πάντα υπόψη τις παγκόσμιες συνθήκες για πιθανές συνεργασίες, εκτέλεση σχεδίων και επενδύσεων στους πιο νευραλγικούς τομείς.
Η βιομηχανία θα δομηθεί πάνω στο πλαίσιο της τεχνολογίας αιχμής του σημερινού παγκόσμιου γίγνεσθαι με προοπτική την ανάπτυξη πρωτοπόρων και καινοτόμων τεχνολογιών οι οποίες ως ευρεσιτεχνίες βρίσκονται στα χέρια της Ελλήνων Πολιτείας καθώς επίσης θα κληθούν οι απανταχού Έλληνες πολίτες, επιστήμονες, εφευρέτες για να προσφέρουν τις γνώσεις τους και την ευφυΐα που έχουν κληρονομήσει από το γένος μας, στην Ελλήνων Πολιτεία.
Η βιομηχανία θα στηριχθεί στις πρώτες ύλες, που βρίσκονται στην Ελληνική γη.
Δίδεται ιδιαίτερη βαρύτητα στον εξορυκτικό και μεταλλευτικό κλάδο για να υπάρξει υποδομή παραγωγής των πρώτων υλών, που είναι αναγκαία για την βιομηχανική δραστηριότητα. Θα δοθεί ιδιαίτερη βάση στην παραγωγή σπάνιων μετάλλων, σπάνιων γαιών που βρίσκονται στην Ελληνική γη καθώς και η εκμετάλλευση τους.
Ειδικές μονάδες για καλύτερους τρόπους μεγιστοποίησης της εκμετάλλευσης, ειδικά βελτιωτικά και προστατευτικά μέτρα για τους βιοτικούς, αβιοτικούς, ενεργειακούς ή/ και εν δυνάμει φυσικούς πόρους όπως αυτοί κατηγοριοποιούνται σε ανανεώσιμους και μη ανανεώσιμους: Ατμοσφαιρικός αέρας, νερό, έδαφος, φυσική χλωρίδα και πανίδα, ορυκτός πλούτος υπεδάφους, ηλιακή ακτινοβολία, φυσική ομορφιά κ.ο.κ.
Όλη η παραγωγή από τα μεταλλεία της Ελλάδος θα χρησιμοποιούνται ως πρώτη ύλη στην ελληνική μεταποιητική βιομηχανία. Δεν θα εξάγονται πρωτογενής πρώτες ύλες παρά μόνο μεταποιημένα βιομηχανικά προϊόντα, που θα περιλαμβάνουν την υπεραξία της μεταποίησης. Με αυτό τον τρόπο η Ελλάδα καθίσταται αυτάρκης και αυτοδύναμη στις βιομηχανικές πρώτες ύλες.
Για την ανταγωνιστικότητα των βιομηχανικών προϊόντων η προϋπόθεση που χρειάζεται, είναι να σταματήσει η υπερεκμετάλλευση των πόρων ενέργειας για λόγους κερδοσκοπικούς και η αναπροσαρμογή του κόστους της ενέργειας σε χαμηλότερες τιμές.
Για να υλοποιηθεί ένας τέτοιος σχεδιασμός χρειάζεται χρήση ενέργειας χαμηλότερου κόστους. Η Ελλήνων Πολιτεία είναι έτοιμη να εφαρμόσει εναλλακτικές πράσινες τεχνολογίες, οι οποίες θα είναι υψηλών προδιαγραφών με πλήρη ασφάλεια και απόλυτο σεβασμό ως προς το περιβάλλον.
Μια από αυτές τις τεχνολογίες, που θα εφαρμοστούν, είναι παραγωγή υδρογόνου μέσω ηλεκτρολυτικής διαδικασίας με χρησιμοποιούμενη ενέργεια για ηλεκτρόλυση, την ηλιακή.
Όλες οι εναλλακτικές μορφές ενέργειας που θα χρησιμοποιηθούν θα έχουν σαν κατάληξη την χρήση ελεύθερης ενέργειας, που είναι η νομοτελειακή χρήση ενέργειας για τον πλανήτη μας.
Η Ελλήνων Πολιτεία θα καταστήσει το Ελληνικό κράτος πλήρως αυτοδύναμο βιομηχανικά και ενεργειακά θέτοντας το παγκόσμιο πρότυπο εφηρμοσμένης τέχνης του Λόγου.
Έλα να διοικήσεις Ε.ΣΥ.! Όλοι οι άλλοι απέτυχαν!: Αναγγελία της ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου