Στις 14.3.1942, στη Ρώμη, η Δημοσιονομική Διάσκεψη Εμπειρογνωμόνων της Ιταλίας και της Γερμανίας αποφάσισε τη σύναψη συμφωνίας των δύο δυνάμεων κατοχής αφορώσα την Ελλάδα. Την υπέγραψαν οι πληρεξούσιοι της Γερμανίας και Ιταλίας στην Ελλάδα, Αλτενμπουργκ – Γκίτζι. Στην Ελλάδα η συμφωνία ανακοινώθηκε την 23.3.1942 (ρηματική διακοίνωση 160/23.3.1942 του Αλτενμπουργκ και σημείωμα Ν.04/ 6406/461/23.3.1942 του Γκίτζι). Ο Έλληνας υπουργός Οικονομικών έδωσε εντολή στην Τράπεζα της Ελλάδας (ΤτΕ) να συμμορφωθεί προς τη ρηματική διακοίνωση του Γερμανού πληρεξουσίου ( Έγγραφο ΕΠ 409/2.4.1942).
Οι Συμφωνίες
Στον παρακάτω κείμενο φαίνεται το περιεχόμενο της αρχικής συμφωνίας:
Στις 2.12.1942 &18.5.1943, (έκθεση επιτίμου αντιπροέδρου Αρείου Πάγου, Ι. Παπανικολάου1), υπογράφηκαν μεταξύ των τότε τριών κυβερνήσεων και νέες συμφωνίες που περιείχαν συνοπτικά νέα στοιχεία, όπως: Συμφωνία 2.12.1942 α) Τα ποσά του δανείου είναι συμβολικώς ανα- προσαρμοζόμενα, δηλαδή είναι διατυπωμένα σε σταθερό νόμισμα. β) Ο δανεισμός λήγει την 1/4/1943, οπότε και αρχίζει η άτοκη επιστροφή τους, ανεξάρτητα, από το πότε λήγει ο πόλεμος. γ) Οι μηνιαίες δαπάνες κατοχής από 1,5 Δισ. δρχ της αρχικής συμφωνίας αυξάνονται σε 8 Δισ. δρχ. δ) Οι λογαριασμοί θα πληρώνονται από τον Απρ. 1943 σε μηνιαίες δόσεις που αντιστοιχούν στο 10% του συνόλου των εν λόγω λογαριασμών την 31/3/1943. Διατηρήθηκε η ρήτρα άτοκου δανείου. Συμφωνία 18.5.1943. α) Καταργείται ο περιορισμός των 8 Δισ. Δρχ μηνιαίως, που θέσπιζε η πρώτη τροποποίηση της 2.12.1942. β) Εκτός τιμαρίθμου τροφίμων της συμφωνίας της 2.12.1942, λαμβάνονται υπ’ όψιν και οι τιμάριθμοι ημερομισθίων, οικοδομικών υλικών και καυσίμων. Και γ) Η συμφωνία ισχύει από 1.4.1943.
Η Αρχική Συμφωνία της 23/3/1942
Συμφωνία Μαρτίου 1942 Ο Πληρεξούσιος του Ράιχ δια την Ελλάδα, Αθήναι 23 Μαρτίου 1942 Αριθμός 160
Κύριε Πρωθυπουργέ, Λαμβάνω την τιμήν να φέρω εις γνώσιν της υμετέρας εξοχότητος διαφόρους συμφωνίας αι οποίαι συνεφω- νήθησαν εν Ρώμη μεταξύ της κυβερνήσεως του Ράιχ και της Βασιλικής Ιταλικής Κυβερνήσεως. Αι συμφωνίαι αποσκοπούσιν εις την ανακούφισιν της ελληνικής οικονομίας. Ομοίως νέα ρύθμισις των εξόδων της κατοχής θα υποστηρίξει την Ελληνικήν Κυβέρνησιν εις τας προσπαθείας αυτής ν ’ αντεπεξέλθη εις τας οικονομικάς υποχρεώσεις.
Ι. Οικονομικά Μέτρα 1) Η Κυβέρνησις του Ράιχ και η Βασ . Ιταλική Κυβέρνησις είναι σύμφωνοι ότι εν τω συμφέροντι της διατηρήσεως της δυναμικότητος της ελληνικής οικονομίας επιβάλλεται όπως περιορισθώσιν τα έξοδα κατοχής εντός όσον το δυνατόν στενωτέρων ορίων. 2) Τούτο ένεκεν αι δύο Κυβερνήσεις απεφάσισαν όπως περιορίσωσιν τας υπό της Ελληνικής Κυβερνήσεως καταβλητέα έξοδα κατοχής εις μηνιαίας πληρωμάς κατά δόσεις εξ 1.500 Εκατομ. Δραχμών. Το ποσόν τούτο δέον να καταβάλληται εξ ημισείας εις τα Γερμανικά και Ιταλικά στρατεύματα κατοχής. 3) Προς ικανοποίησιν των αναποφεύκτων απαιτήσεων των στρατευμάτων κατοχής, πέραν των ως άνω αναφερθεισών κατά δόσεις πληρωμών, δέον να διατεθώσιν υπό της Ελληνικής Κυβερνήσεως, κατόπιν ειδοποιήσεως υπό των Πληρεξουσίων του Γερμανικόύ Ράιχ και του Βασιλείου της Ιταλίας εν Αθήναις , τα εκάστοτε αναγκαιούντα ποσά εις δραχμάς . Διά των ποσών τούτων θα χρεώνονται υπό της Τραπέζης της Ελλάδος εις νέους ανοιχθησομένους άτοκους λογαριασμούς η Γερμανική και η Ιταλική Κυβ έρνησις εις δραχμάς αναλόγως των υφ’ εκατέρων των δύο στρατευμάτων κατοχής αναλαμβανομένων ποσών. Η βεβαίωσις των αναλήψεων τούτων δια την προσωρινήν αναγραφήν των χρεώσεων θα λαμβάνει χώραν μηνιαίως υπό των Πληρεξουσίων αμφοτέρων προς την Ελληνικήν Κυβέρνησιν δια ποίον ποσοστόν του συνολικού ποσού του υπερβαίνοντος τας κατά δόσεις πληρωμάς δέον να χρεωθεί εκατέρα των δύο Κυβερνήσεων. Βάσει των κοινοποιήσεων τούτων δέον η Ελληνική Κυβέρνησις να προβαίνει εις τας αντιστοίχους οριστικάς χρεώσεις αντί των προσωρινών τοιούτων 4) Η οριστική ρύθμισις των καταβολών της Ελληνικής Κυβερνήσεως, εξαιρουμένων των εν τη παραγράφω 2 προβλεπομένων θα λάβει χώραν αργότερον. 5) Η ρύθμισις αυτή θα ισχύσει από της 1ης Ιανουαρίου του 1942.
ΙΙ Επισιτιστικά Μέτρα 1) Ομοίως διά τον ανεφοδιασμόν δια τροφίμων – προπαντός διά σιτηρών- συνήφθησαν συμφωνίαι, αι οποίαι θα διευκολύνουν ουσιαστικώς την επισιτισιτιστικήν κατάστασιν του Ελληνικού λαού. Μεταξύ της Γερμανικής και η Ιταλικής Κυβερνήσεως διελευκάνθησαν και τα ζητήματα των μεταφορών εις τρόπον ώστε αι υπό της Γερμανίας και Ιταλίας διατεθείσες ποσότητες, θα καταφθάνωσιν είτε σιδηροδρομικώς είτε δια θαλάσσης εγκαίρως προς κάλυψιν των αναγκών της καταναλώσεως . Επίσης συνεφωνήθη, όπως η Γερμανία και η Ιταλία διαθέτωσιν εις επαρκείς ποσότητας χρησίμους πρώτας ύλας π.χ. άνθρακας. Ελήφθησαν όλα τα μέτρα προς εξασφάλισιν της μεταφοράς των ανθράκων τούτων.
Θέλω να τονίσω κύριε Πρωθυπουργέ ότι εις τα θυσίας αυτάς υποβάλλονται η Γερμανία και η Ιταλία εις εποχήν κατά την οποίαν αι οικονομικαί δυνάμεις αυτών ευρίσκονται λόγω του πολέμου εις έπακρον εντεταμέναι με την ελπίδα ότι η η Ελληνική Κυβέρνησις θα κατορθώσει νυν να υπερνικήσει τας υπό των πολεμικών συνθηκών προκληθείσας οικονομικάς δυσχερείας. Δεχθείτε κύριε Πρωθυπουργέ την βεβαίωσιν της εξαιρέτου εκτιμήσεώς μου.
Υπογραφή ΑΛΤΕΜΠΟΥΡΓ
Επισημάνσεις επί των Συμφωνιών
Οι βασικές επισημάνσεις επί των συμφωνιών είναι: (α) Το κατοχικό δάνειο των συμφωνιών ήταν άτοκο (μηδενικό επιτόκιο). (β) Το κατοχικό δάνειο είναι σε δραχμές και όποια ποσά αναφέρονται στον τύπο (χρυσές λίρες δολάρια κ.λπ.), είναι αυθαίρετες εκτιμήσεις και αναλύσεις, που δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα. Άλλωστε, σύμφωνα με την προϋπάρχουσα ελληνική νομοθεσία (άρθρο 5422/32) κάθε δάνειο της ΤτΕ έπρεπε να αποδίδει δραχμικές οφειλές. (γ) Οι Γερμανοί αποπλήρωσαν κάποιες δόσεις των δανείων. Μία εξ αυτών την 6/10/1944, λίγο πριν την αποχώρησή τους.
(δ) Οι μηνιαίες αναλήψεις των Γερμανών και Ιταλών από την ΤτΕ, όπως φαίνεται από τον πίνακα, αυξάνονταν υπερβολικά από μήνα σε μήνα (το πιθανότερο λόγω του υψηλού πληθωρισμού) από 5426 ΕΔρχ τον Ιανουάριο/1942, σε 14250 ΕΔρχ τον Μάιο/1942, σε 34000 ΕΔρχ τον Ιανουάριο/1943. (ε) Ενώ η αναλογία αναλήψεων των Γερμανών και Ιταλών, σύμφωνα με την αρχική συμφωνία ήταν 1:1 στην πράξη, όπως φαίνεται και στον παραπάνω πίνακα, ήταν ~2:1. (στ) Το δάνειο της αρχικής συμφωνίας θεωρείται ως καταναγκαστικό αφού η Ελλάδα ήταν απούσα. (ζ) Τα δάνεια των επομένων συμφωνιών και των τροποποιήσεων πρέπει να θεωρούνται ως συμβατικά, αφού και η Ελλάδα ήταν παρούσα, ως δανείστρια αντισυμβαλλόμενη. (η) Η μετατροπή των δανείων έχει αναδρομική ισχύ.
Πίνακας Καταβολών Υπό της ΤτΕ (Πηγή www.spirospero.gr)
Ο Νόμος Σβώλου και η απόφαση του ΑΕΔ 25/2012
Στις 6 Σεπτεμβρίου 1944, ο Αλέξανδρος Σβώλος8 ανέλαβε υπουργός Οικονομικών της κυβέρνησης Εθνικής Ενότητας Γ. Παπανδρέου. Σε σύντομο διάστημα, στις αρχές Νοεμβρίου, προσπάθησε να θέσει τις βάσεις για ανεφοδιασμό της χώρας και εξέδωσε το νόμο 18/19449(Περί νομισματικής διαρρυθμίσεως, ΦΕΚ 14/1944) για τη σταθεροποίηση της δραχμής. Μαζί με το επιτελείο του και τη συνδρομή του υφυπουργού και οικονομολόγου Άγγελου Αγγελόπουλου, συνέδεσε τη δραχμή με τη στερλίνα και επέβαλε σταθερή ισοτιμία με το χρυσό. Οι πλήρως απαξιωμένες κατοχικές δραχμές θα ανταλλάσσονταν με τις νέες δραχμές με αναλογία 1/50 δισεκατομμύρια, ενώ μία χρυσή λίρα θα αντιστοιχούσε σε 2.800 δραχμές. Στο άρθρο 1 ορίσθηκε ότι νομισματική μονάς (μας) είναι η δραχμή. Στο άρθρο 5 ορίσθηκε η σχέση της νέας δραχμής προς την αντικατασταθείσα δραχμή. Ο νόμος δεν εξαιρεί οφειλές αλλοδαπών (άρα και Γερμανών). Το Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο της Ελλάδας με την υπ ́ αριθμόν 25/2012 απόφαση του έκρινε ότι όσο διαρκεί η οικονομική δυσπραγία το κράτος βαρύνεται με επιτόκιο καθυστέρησης μόνον 6%. Κατά συνεκδοχή δεν θα εισπράττει και μεγαλύτερα επιτόκια από άλλα κράτη.
Πιο συγκεκριμένα:
Άρθρο 1 1. Νομισματική μονάς εν Ελλάδι είναι η δραχμή, υποδιαιρουμένη εις 100 λεπτά. 2. Τα τραπεζογραμμάτια της ΤτΕ κυκλοφορούν ως νόμιμον χρήμα εντός της Επικρατείας…. Άρθρο 5 1. Τα εν κυκλοφορία τραπεζογραμμάτια της ΤτΕ εκδόσεων προγενεστέρων της 26 Απριλίου 1941, ως και τα μετά την χρονολογίαν ταύτην εκδοθέντα, …. Η σχέσις των ως άνω τραπεζογραμματίων προς την δραχμήν του άρθρου 1 του παρόντος νόμου ορίζεται εις πεντήκοντα δισεκατομμύρια (50.000.000.000). Ο χρόνος της λήξεως της ανταλλαγής και της παραγραφής των τραπεζογραμματίων των ανωτέρω κατηγοριών θέλει ορισθή δι` αποφάσεως της ΤτΕ, κυρουμένης υπό του Υπουργού των Οικονομικών και δημοσιευομένης εις την Εφημ. Της Κυβερνήσεως. 2. Οφειλαί πάσης φύσεως εις δραχμάς στηριζόμεναι εις γενεσιουργόν αιτίαν υφισταμένην προ της ισχύος του παρόντος νόμου εξοφλούνται διά ισαρίθμων δραχμών των εν τη προηγουμένω & τραπεζογραμματίων, εφ` όσον δεν παρήλθεν ο χρόνος της ανταλλαγής ως ανωτέρω, ή διά των κατά το άρθρον 1 δραχμών επί τη εν 5&1 του παρόντος άρθρου σχέσει. Εξαιρούνται της διατάξεως ταύτης αι προς το Δημόσιον, τους Δήμους και τας Κοινότητας οφειλαί εκ φόρων εν γένει, ως και αι εισφοραί προς ασφαλιστικά ιδρύματα δημοσίου δικαίου, αίτινες θέλουν ρυθμισθή υπό ειδικού νόμου.
Το ύψος του Κατοχικού Δανείου
Σύμφωνα με την έκθεση του επιτίμου αντιπροέδρου του Αρείου Πάγου, Ι. Παπανικολάου1: Το άθροισμα των οριστικών χρεώσεων που έγιναν από την ΤτΕ προς τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής, μέσω των αντίστοιχων λογαριασμών, πέραν και επί πλέον των ‘εξόδων κατοχής’ (Σύμφωνα με το τότε ισχύον δίκαιο πολέμου, Σύμβαση Χάγης 1907, οι κατεχόμενες χώρες είχαν υποχρέωση να φέρουν το βάρος των εξόδων κατοχής), συνιστά το κεφάλαιο του κατοχικού δανείου, το οποίο η ΤτΕ χορήγησε, με εντολή του Δημοσίου. H ΤτΕ ενεργούσε ως απλή εντολοδόχος του Δημοσίου. Δανειστής των πιστώσεων, άρα και δικαιούχος της απαίτησης κατά της Γερμανίας, ως διαδόχου του γερμανικού Γ’ Ράιχ, είναι το ελληνικό Δημόσιο, όπως νομικώς ορθά ισχυρίζεται έκτοτε και μέχρι σήμερα η ΤτΕ.
Το ύψος του κατοχικού δανείου είναι δυσθεώρητο. Έχει δημοσιευθεί και ανακοινωθεί μια πληθώρα τιμών. Όλες είναι αυθαίρετες εκτιμήσεις. Μόνο η ΤτΕ4, βάσει των λογαριασμών που τηρούσε, γνωρίζει το σύνολο των καταβολών προς τους κατακτητές σε όλο το διάστημα της Κατοχής.
Έτσι, το συνολικό ποσό που αφορά τη Γερμανία ανέρχεται σε 1.617.781.093.648.819 δρχ. και στην Ιταλία σε 220.479.188.480 δρχ. Μετά την αφαίρεση των εξόδων κατοχής που καταβάλλονταν σύμφωνα με τον νόμο που υπήρχε και όπως αυτά είχαν συμφωνηθεί με τους κατακτητές η Γερμανία και η Ιταλία πήραν ως προκαταβολές 1.530.033.302.528.819 δρχ. και 157.053.637.000 δρχ. (30600 Δρχ και 3.14 Δρχ για την Γερμανία και Ιταλία αντίστοιχα, σύμφωνα με το νόμο Σβώλου!!!), αντίστοιχα. Κατά τον πλέον πρόσφατο υπολογισμό της ΤτΕ, για τη Γερμανία, το ποσό αυτό αντιστοιχεί προς 215,662,040$ του τέλους 1944.
Κατά το Γερμανό Hagen Fleischer, επίτιμο καθηγητή της ιστορίας στο Πανεπιστήμιο των Αθηνών5: Οι κατακτητές αναγνώρισαν ένα δάνειο του ύψους 476m reichsmarks (1$ = 4.2 R.M.) του τότε Γερμανικού νομίσματος και είχαν ξεκινήσει την αποπληρωμή του λίγο πριν το τέλος του πολέμου (10/1944), αυτό είναι ένα μεγάλο πλεονέκτημα για την Ελλάδα. Σήμερα, αυτό το δάνειο, πιστεύει ο καθηγητής της ιστορίας, θα ήταν χωρίς τους τόκους ~7bn€, τα Γερμανικά δάνεια μετά τον πόλεμο είχαν επιτόκια 6%, αλλά ακόμη και με ένα συντηρητικό 3%, προσθέτει θα ήταν ένας τριψήφιος αριθμός Bn (Billion)€.
H Ιταλία, μετά τον πόλεμο αναγνώρισε την οφειλή της από το κατοχικό δάνειο και προχώρησε σε σχετικό διακανονισμό με την Ελλάδα για την εξόφλησή του (σε συνδυασμό με την καταβολή και των σχετικών πολεμικών επανορθώσεων, επλήρωσε στην Ελλάδα 105 Mn$). Πρέπει να σημειωθεί ότι το ποσό αυτό προσεγγίζει την αναλογία 2:1 των αναλήψεων Γερμανών και Ιταλών, που αναφέρθηκε παραπάνω.
Το 1956, η Γιουγκοσλαβία και η Γερμανία συμβιβάστηκαν για ανάλογες περιπτώσεις. Η Γιουγκοσλαβία παραιτήθηκε από κατοχικό δάνειο. Η Γερμανία έδωσε στη Γιουγκοσλαβία δάνειο ύψους 240Mn(Million)DM με επιτόκιο 1% επιτόκιο και περίοδο αποπληρωμής 99 έτη. Το 1971, επίσης, η Πολωνία και η Γερμανία συμβιβάστηκαν. Η Πολωνία παραιτήθηκε από την αξίωσή της. Η Γερμανία έδωσε στην Πολωνία δάνειο ύψους 1 BnDM, άτοκο με περίοδο αποπληρωμής 40 έτη.
Ελληνικές Διεκδικήσεις, Θέσεις και Ανακινήσεις Θέματος Επιστροφής Δανείου
Η Ελλάδα ποτέ δεν έκλεισε το θέμα του κατοχικού δανείου, μάλιστα:
(1) στη διάσκεψη των επανορθώσεων του 1945, των Παρισίων το 1946 και στη διάσκεψη των υπουργών εξωτερικών των τεσσάρων Μεγάλων Δυνάμεων το 1947, η Ελλάδα διαχώρισε το κατοχικό δάνειο από τις επανορθώσεις και εζήτησε την επιστροφή του, και (2) επανειλημμένα πολιτικοί όλων των παρατάξεων δήλωσαν στη Βουλή ότι για την Ελλάδα δεν έχει κλείσει το κατοχικό δάνειο.
Η Ελλάδα κατά καιρούς έκανε προς τη Γερμανία ανεπίσημες, άτυπες ή ρηματικές ενέργειες και δηλώσεις για την ανακίνηση του θέματος αποπληρωμής του δανείου, όπως:
-1964, Αγγελόπουλος, εκπρόσωπος της ελληνικής κυβέρνησης.
-1965, Άτυπη πρόταση Α. Παπανδρέου στον καγκελάριο Ερχαρτ.
-1966, Ελληνογερμανικές συνομιλίες στην Αθήνα.
-1974, Ζολώτας
-1991, Ανεπίσημα και προφορικά, υπουργοί Εξωτερικών: Α. Σαμαράς και Γκένσερ.
-1995, Ρηματική διακοίνωση, Πρέσβης Ελλάδος στη Βόνη, Ιωάννη Μπουρλογιάννης- Τσαγγαρίδης, στον Γερμανό υφυπουργό Εξωτερικών Hartmann,
-1996, Ανεπίσημα και προφορικά, Σημίτης στον Κολ
-2012-13, Δηλώσεις Τσίπρας (Επίσκεψη στο Βερολίνο, 1/13), Γλέζος (Η απάντηση του Υπουργού Εξωτερικών Γερμανίας σε δημοσιογραφική ερώτηση, για τις οφειλές της Γερμανίας προς την Ελλάδα, είναι ανιστόρητη, ψευδής και εξοργιστική, 4/12), Αβραμόπουλος (Υπεξ 4/13).
Μολονότι, η Ελλάδα ποτέ δεν πρόβαλε κατηγορηματική απαίτηση της αποπληρωμής του κατοχικού δανείου (κατηγορηματική απαίτηση σημαίνει διεθνείς οχλήσεις – εγγράφως και επισήμως) είναι αξιοσημείωτος ο πρόσφατος τρόπος ενέργειας της κυβέρνησης. Συγκεκριμένα το Δεκέμβριο του 2012, κατόπιν εντολής του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά στον αναπληρωτή υπουργό Οικονομικών, αυτός συνέστησε στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους (ΓΛΚ) ομάδα εργασίας, με επικεφαλής τον γενικό διευθυντή Θησαυροφυλακίου και Προϋπολογισμού του ΓΛΚ Π. Καρακούση, για να ερευνήσει και να μελετήσει τα αρχεία για το θέμα των γερμανικών αποζημιώσεων. Στις 8 Μαρτίου υποβλήθηκαν το αρχείο ταξινομημένο και το πόρισμα (80 σελίδες, απόρρητο), ενώ η κυβέρνηση ανακοίνωσε: ‘Την Παρασκευή παραδόθηκε το έργο της Ομάδας Εργασίας που είχε συσταθεί για την Έρευνα των Αρχείων του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους (ΓΛΚ) που αφορούν στις περιόδους του Α’ και του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Πρόκειται για ένα έργο συλλογής, κωδικοποίησης, καταγραφής, ταξινόμησης και προστασίας του μεγάλου, παλαιού και ιστορικού αρχειακού υλικού. Ένα έργο που για πρώτη φορά πραγματοποιήθηκε, ουσιαστικά και οργανωμένα, εντός του ΓΛΚ με τη συγκέντρωση του ιστορικού υλικού σε χώρο του κεντρικού κτιρίου, όπου και φυλάσσεται. Η πολιτική ηγεσία ευχαριστεί τον συντονιστή κ. Π. Καρακούση και τα μέλη της Ομάδας Εργασίας για την ολοκλήρωση του έργου που τους ανατέθηκε.’.
Προφανώς, η τελευταία θέση της Ελλάδας, αυτή του υπουργού Εξωτερικών Δ. Αβραμόπουλου σε έγγραφό του, που διαβιβάστηκε στη Βουλή (Απρίλιος 2013) βασίζεται στα δεδομένα του πορίσματος Καρακούση. Στη θέση αυτή, ο Υπεξ, αναφέρει ότι: «Η Ελληνική Κυβέρνηση όπως έπραξε και στο ζήτημα των αποζημιώσεων των οικογενειών των θυμάτων της σφαγής του Διστόμου, παρεμβαίνοντας στη διαφορά μεταξύ Γερμανίας και Ιταλίας, ενώπιον του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης, διατηρεί το δικαίωμα να ανακινήσει έτερες πτυχές των γερμανικών αποζημιώσεων, τη στιγμή που θα κρίνει καταλληλότερη προς τούτο, λαμβάνοντας υπ ́ όψιν το σύνολο των παραμέτρων». Απαντώντας σε σχετική ερώτηση του ανεξάρτητου βουλευτή Νίκου Νικολόπουλου, ο υπουργός Εξωτερικών ξεκαθαρίζει επίσης ότι «ανοικτό και διακριτό από το ζήτημα των πολεμικών αποζημιώσεων, παραμένει επίσης και το θέμα του κατοχικού δανείου, το οποίο η ΤτΕ υποχρεώθηκε να συνομολογήσει με τις γερμανικές και ιταλικές δυνάμεις κατοχής».
Γερμανικές Θέσεις για το Κατοχικό Δάνειο
Το 1995, ο Γερμανός υφυπουργός Εξωτερικών Hartmann απέρριψε τη μοναδική ρηματική διακοίνωση της Ελλάδας με το επιχείρημα ότι: ‘Μετά πάροδο 50 ετών από το τέλος του πολέμου και δεκαετιών αξιόπιστης και στενής συνεργασίας της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας με τη διεθνή κοινότητα το πρόβλημα των επανορθώσεων απώλεσε τη δικαιολογητική του βάση. Ως εκ τούτου δεν είναι δυνατόν να προσδοκά η ελληνική κυβέρνηση ότι η ομοσπονδιακή κυβέρνηση θα προσέλθει σε συνομιλίες για το θέμα αυτό’.
Τον Απρίλιο 2012, το Υπουργείο Εξωτερικών Γερμανίας δήλωσε στο Αθηναϊκό Πρακτορείο: ‘Η Γερμανία αναγνωρίζει την ευθύνη της για τον Β’ ΠΠ και λυπάται βαθύτατα για την οδύνη των θυμάτων. Αυτό ισχύει και για την γερμανική κατοχή της Ελλάδας. Η Γερμανία κατέβαλε από το τέλος του Β’ ΠΠ, στο πλαίσιο της Συμφωνίας του 1946 για την Διασυμμαχική Υπηρεσία Αποζημιώσεων των Παρισίων, αποζημιώσεις και για την Ελλάδα και στήριξε την χώρα έμπρακτα στην ανοικοδόμησή της. Εξήντα πέντε χρόνια μετά το τέλος του Πολέμου και έπειτα από δεκαετίες ειρηνικής, γεμάτης εμπιστοσύνης, συνεργασίας της Γερμανίας με την Ελλάδα και στενής σχέσης μας στο ΝΑΤΟ και την Ε.Ε., το ερώτημα των αποζημιώσεων από την σκοπιά της Ομοσπονδιακής Κυβέρνησης δεν αποτελεί πλέον θέμα.’
Στα μέσα Ιουλίου του 2013, o Γερμανός υπουργός Οικονομικών Δρ.Wolfgang Schaeuble μιλώντας στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του ΣΚΑΪ αναφέρθηκε στις πολεμικές επανορθώσεις και στο κατοχικό δάνειο, οι θέσεις του ήταν: ‘Σε ό,τι αφορά στις επανορθώσεις από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, το θέμα έχει διευθετηθεί νομικά με τη συμφωνία Λονδίνου και τη συμφωνία “2+4” για τη γερμανική ενοποίηση του 1990. Και με την αντίστοιχη συμφωνία του ΟΟΣΑ το θέμα έχει λυθεί. Με τη σύμφωνη γνώμη και της Ελλάδας. Τα ζητήματα των όποιων οικονομικών απαιτήσεων από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο έχουν ρυθμιστεί τελειωτικά. Έχουμε εκπληρώσει το καθήκον μας. Το θέμα της ηθικής ευθύνης είναι κάτι τελείως διαφορετικό. Την αναλαμβάνουν οι Γερμανοί και αυτής της γενιάς. Τα νομικά ζητήματα, όμως, κλείσανε κάποτε. Η Ελλάδα συμφώνησε σε αυτό και όλα τα άλλα κράτη του κόσμου και για αυτό το θέμα έχει λήξει’.
Η Νομική Διάσταση της Διεκδίκησης της Αποπληρωμής του Δανείου Πολλοί αναλυτές και μελετητές αναλύουν τη νομική διάσταση της επιστροφής του δανείου, παίρνουν θέση και κάνουν διάφορες προτάσεις για τη διεκδίκηση και την αποπληρωμή.
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β
ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ
ΕΡΕΥΝΕΣ , ΕΛΕΓΧΟΣ ΚΑΙ ΜΕΛΕΤΕΣ
Για την μεταβατική περίοδο ευθύς μετά την ανάληψη της διακυβέρνησης από την “ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΣ ” θα υλοποιηθούν τα κάτωθι:
Είναι προγραμματισμένο από τώρα, συγκεκριμένα από την κατάθεση που έχει γίνει υπέρ της Κυρίαρχης Ελληνικής Δημοκρατίας (στους Έλληνες ιθαγενείς πολίτες) των 600 δις δολαρίων από τις 28/ 09/ 2012 ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΑΜΕΣΗ ΕΚΤΑΜΙΕΥΣΗ ΕΥΘΥΣ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΑΛΗΨΗ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ «ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ» ΚΑΙ ΝΑ ΔΟΘΕΙ ΣΕ ΚΑΘΕ ΈΛΛΗΝΑ/ΔΑ ΠΟΛΙΤΗ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΓΕΓΡΑΜΜΕΝΟΣ/Η ΣΤΟΥΣ ΕΚΛΟΓΙΚΟΥΣ ΚΑΤΑΛΟΓΟΥΣ ΤΟ ΠΟΣΟΝ ΤΩΝ 20.000 ΕΥΡΩ ΩΣ ΑΜΕΣΗ ΑΝΑΚΟΥΦΙΣΗ ΚΑΙ ΣΤΗΡΙΞΗ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΞΕΚΙΝΗΣΟΥΝ ΤΑ ΕΡΓΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΘΕΙ ΥΨΟΥΣ 2,3 ΤΡΙΣ ΕΥΡΩ.!!!
Θα συσταθούν ειδικές επιτροπές οι οποίες θα αναλάβουν να ερευνήσουν, στη συνέχεια θα γνωματεύσουν και θα δομήσουν εμπεριστατωμένες και στοιχειοθετημένες προτάσεις με αδιαμφισβήτητες αποδείξεις οι οποίες θα κατατεθούν προς συζήτηση, απόφαση και θεσμοθέτηση από τα κρατικά όργανα.
Ι. ΘΕΣΜΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ – ΒΟΥΛΗ
1.0 Επιτροπές Έρευνας και Ελέγχου
2.0 Επιτροπές που θα δομήσουν μελέτες επίλυσης των ξεχωριστών θεμάτων, Ανάπτυξης και Ανασυγκρότησης της Ελληνικής οικονομίας και τη χάραξη της πολιτικής και πολιτιστικής γεωστρατηγικής,
3.0 Επιτροπές Θεσμοθέτησης των εγκεκριμένων αποφάσεων
- ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΑΡΧΗ ΚΑΙ ΠΕΙΘΑΡΧΙΚΟ ΣΩΜΑ
1.0 Επιτροπές Δικαίου & Πειθαρχικού
ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ:
Ι. ΘΕΣΜΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ – ΒΟΥΛΗ
1.0 ΕΠΙΤΡΟΠΕΣ ΕΡΕΥΝΑΣ ΚΑΙ ΕΛΕΓΧΟΥ ΥΠΕΥΘΥΝΕΣ ΣΤΟ ΝΑ ΠΡΟΒΟΥΝ ΣΤΑ ΚΑΤΩΘΙ:
1.1. ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ:
1.2.1. Η Επιτροπή Ελέγχου Δημοσίου χρέους: Θα προβεί σε μια ενδελεχή έρευνα, για τον έλεγχο την αξιολόγηση και τη δομή του δημοσίου χρέους σε βάθος χρόνου, τόσου ώστε να αποδειχτεί στο σύνολο η αλήθεια, με την επικουρία ομάδας παγκοσμίως αποδεκτών εμπειρογνωμόνων ελεγκτών. Ο έλεγχος θα περιλαμβάνει χωρίς να είναι περιοριστικό, το πως δημιουργήθηκε το Δημόσιο χρέος, ποιοί ήταν οι δανειστές, με τι συμβάσεις δεσμεύτηκε το κράτος και η τήρηση αυτών, ποιός γνωμάτευσε και αποφάσισε επ’ αυτών, θα πιστοποιηθεί εάν και εφόσον είναι απεχθές το χρέος, εάν τα χρήματα έφτασαν και πόσα έφτασαν στην Ελλάδα, πως τοκίστηκε το εκάστοτε δάνειο, ποιός διαχειρίστηκε τα χρήματα που λήφθηκαν, που επενδύθηκαν, η έκδοση/ ακύρωση των ομολόγων κ.ο.κ.
1.2.2. Επιτροπή ελέγχου για τη διαχείριση δημόσιου χρήματος από εσωτερικά όργανα ή εξωτερικά καθώς και το ρόλο των συμβουλευτικών, ελεγκτικών εξωτερικών, ιδιωτικών ή και κρατικών συμβούλων.
1.2.3. Επιτροπή ελέγχου για τη διαχείριση δημόσιας περιουσίας, γεωστρατηγικών περιουσιών, συμβάσεις (πώλησης, ενοικίασης, διαχείρισης, κατασκευής),
1.2.4. Επιτροπή ελέγχου για όλα τα Δημόσια Ασφαλιστικά ταμεία και όλων των άλλων ταμείων άμεσα ή έμμεσα σχετικών με αυτά, φανερών ή μυστικών, χωρίς να είναι περιοριστικό στα προαναφερθέντα, για τους ισολογισμούς, τις συμβάσεις, διαχείριση, παράπλευρες πράξεις με χρήση των κεφαλαίων κ.ο.κ.
1.2.5. Επιτροπή υπεύθυνη για τον έλεγχο των Τραπεζικών Ιδρυμάτων, λειτουργία, εγγυήσεις και βάρη, ,διαχείριση των κεφαλαίων και επενδύσεις που έγιναν απ’ αυτά, συγχωνεύσεις, κεφαλαιοποιήσεις και ανακεφαλαιοποιήσεις, η μετοχική σύνθεση σε όλα τα επίπεδα μέχρι το τελικό φυσικό πρόσωπο για το 100 % της δομής, περιουσιακό χαρτοφυλάκιο, χρηματοοικονομικά εργαλεία που έχουν εκδοθεί από τις τράπεζες και προς ποιες κατευθύνσεις, λειτουργία και συμβάσεις με δανειολήπτες.
1.2.6. Έλεγχος για την λειτουργία, επενδύσεις, αξιολογήσεις, ενέργειες κτλ του Τ.Χ.Σ. , του ΤΑΙΠΕΔ καθώς και όλων των άλλων (τοπικών
- εξωτερικών) ταμείων και φορέων που συστάθηκαν και που διαχειρίστηκαν Ελληνική Δημόσια περιουσία και όλων των σχετικών των εμπλεκομένων με αυτά.
1.2.7. Έλεγχος οικονομικών καταστάσεων, υποχρεώσεων, περιουσιακών στοιχείων, έλεγχος ταμείων, δομή μισθολογίων, κτλ όλων των Περιφερειακών γραφείων, Νομαρχείων και Δήμων.
1.2.8. Έλεγχος των εξοπλιστικών ταμείων και των ταμείων μυστικών κονδυλίων.
ΔΕΛΑΓΡΑΜΜΑΤΙΚΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
ΥΠΟΨΗΦΙΑ ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ Β' ΠΕΙΡΑΙΑ
ΔΙΓΕΝΗ ΑΚΡΙΤΑ 36,18755 ΚΕΡΑΤΣΙΝ
Ιdelagrammatika@gmail.com6976653520
ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΣ:
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΚΕΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΣ:
ΙΔΡΥΤΙΚΗ ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΣ:
Η ΕΝΤΥΠΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΗΣ Ε.ΣΥ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου