Στις 7 Δεκεμβρίου 2022 τα κράτη μέλη του Π.Ο.Υ. συμφώνησαν να αναπτύξουν το προσχέδιο (zero draft) μιας νομικά δεσμευτικής υγειονομικής συμφωνίας, με την οποία ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας θα αποκτά έκτακτες και εξαιρετικές εξουσίες με σκοπό την «προστασία του κόσμου» από τις μελλοντικές πανδημίες.
Στις 27 Φεβρουαρίου 2023 έχει προγραμματιστεί να ξεκινήσουν οι διαπραγματεύσεις στην τέταρτη συνεδρίαση του Διακυβερνητικού Διαπραγματευτικού Οργάνου (Intergovernmental Negotiating Body) –που απαρτίζεται από τα 194 κράτη-μέλη του Π.Ο.Υ.–, όπου θα συζητηθεί το προσχέδιο της υγειονομικής συνθήκης.
Στην υπό έγκριση συμφωνία (και εφόσον επικυρωθεί από τα κράτη-μέλη του Π.Ο.Υ.) θα καθορίζεται το δεσμευτικό νομικό πλαίσιο για την κοινή και ενιαία αντιμετώπιση απ’ όλα τα κράτη του κόσμου των «καταστρεπτικών επιπτώσεων» που θα προκληθούν από το ξέσπασμα μιας μελλοντικής πανδημίας, η οποία μοιάζει πλέον να είναι προσχεδιασμένη και προσυμφωνημένη μεταξύ των ισχυρών της Γης
.Με άλλα λόγια, η άρχουσα υπερεθνική ελίτ, που κινεί εκ του παρασκηνίου τα νήματα του κόσμου, επιδιώκει, με πρόφαση την υγειονομική ασφάλεια απέναντι σε κάθε μελλοντική απειλή της δημόσιας υγείας, να καταρτίσει μια καθολικής ισχύος νομικά δεσμευτική υγειονομική συμφωνία, με σκοπό τον έλεγχο και την χειραγώγηση των κυβερνήσεων και τον μαζικό και αέναο εμβολιασμό της ανθρωπότητας.
Στο πλαίσιο της επόμενης πανδημίας, οι πολίτες, πειθαρχώντας (για μια ακόμη φορά) περισσότερο στον φόβο τους και λιγότερο στην φωνή της συνείδησής τους και με ζωγραφισμένη την έκδηλη αγωνία στο πρόσωπό τους για «το νέο κακό που τους βρήκε», θα στέκονται υπομονετικά όχι μόνο έξω από τα εμβολιαστικά κέντρα, αλλά και έξω από τα φαρμακεία, αναμένοντας να προμηθευτούν το «ηλεκτρονικό χάπι» με βιολογικό τσιπ των φαρμακευτικών εταιρειών, το οποίο θα διαφημιστεί ως το συναρπαστικότερο επίτευγμα της συνεργασίας μεταξύ ιατρικής και βιοτεχνολογίας.
Αποτελεί σταθερή επιδίωξη των νεοταξιτών η τροποποίηση των διατάξεων του Διεθνούς Υγειονομικού Κανονισμού
(International Health Regulations-IHR) με σκοπό να ενισχυθεί ο κεντρικός ρόλος του Π.Ο.Υ. στην διαχείριση των επόμενων πανδημιών.Στο πλαίσιο του παγκόσμιου ελέγχου της υγείας κρίνεται πολύ πιθανή η σύσταση μιας διεθνούς ομάδας επιδημιολόγων με υπερεθνική παγκόσμια δικαιοδοσία, η οποία θα φέρει την αποκλειστική ευθύνη για τον έλεγχο, την παρακολούθηση και την αντιμετώπιση των μελλοντικών απειλών της δημόσιας υγείας.
Σύμφωνα με τον σχεδιασμό των σατανοκίνητων παγκοσμιοποιητών, μια προεπιλεγμένη ομάδα (εγκάθετων) ειδικών επιστημόνων θα δρα ως ενεργούμενο του Π.Ο.Υ. (ενώ είναι άγνωστο αν θα προβλέπεται να λογοδοτεί στις Εθνικές Υγειονομικές Αρχές των κρατών) και επομένως ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας θα εξασφαλίσει το γενικό και απόλυτο πρόσταγμα στην διαχείριση των υγειονομικών κρίσεων, υπερυψώνοντας τον εαυτό του πάνω από τα έθνη και τους λαούς της Γης, και υποβαθμίζοντας την αξία συμμετοχής των κρατικών φορέων υγείας στην προστασία της δημόσιας υγείας.
Η αδυσώπητη Ν.Τ.Π. επιδιώκει με εμμονική σταθερότητα μέσω μιας θεσμικά αναγνωρισμένης διαδικασίας την εξαφάνιση της εθνικής αρμοδιότητας και δικαιοδοσίας των κρατών να μεριμνούν για την διαφύλαξη της δημόσιας υγείας των πολιτών, θέλοντας να μετατρέψει τις κυβερνήσεις σε άβουλα εκτελεστικά όργανα των υγειονομικών εντολών του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας.
Μόλις αυτό καταστεί εφικτό, ολόκληρη η ανθρωπότητα θα υπαχθεί στην απόλυτη εξουσία του Π.Ο.Υ., ο οποίος, μαζί με την υπ’ αυτού εξαρτώμενη και αφοσιωμένη ομάδα των διεθνών επιδημιολόγων, θα αποκτήσουν τον αποφασιστικό έλεγχο πάνω στην ζωή και στην υγεία οκτώ δισεκατομμυρίων ανθρώπων, χωρίς να υπόκεινται σε καμία σοβαρή και αξιόπιστη λογοδοσία.
Επομένως, σε κάθε μελλοντική εμφάνιση μιας πραγματικής ή υποτιθέμενης ή διογκωμένης απειλής της δημόσιας υγείας θα ενεργοποιούνται οι διατάξεις της νομικά δεσμευτικής υγειονομικής συνθήκης και ο Π.Ο.Υ., κατέχοντας δεσπόζουσα θέση στην διαχείριση των υγειονομικών κρίσεων, θα επιβάλλει ετσιθελικά στην έντρομη ανθρωπότητα lockdown, περιοριστικά της ελευθερίας μέτρα, εμβόλια, ψηφιακά πιστοποιητικά εμβολιασμού και υγείας, αναλαμβάνοντας εν τοις πράγμασιν τον ρόλο μιας άτυπης, αυταρχικής και ολοκληρωτικής, παγκόσμιας κυβέρνησης.
Η τροποποίηση του Διεθνούς Υγειονομικού Κανονισμού αποτελεί πρωταρχικής σημασίας ζήτημα για τον Π.Ο.Υ., καθώς επιθυμεί διακαώς την ανάληψη νομικών, ελεγκτικών και κυρωτικών αρμοδιοτήτων, ώστε να διαθέτει την θεσμική δυνατότητα να επιπλήττει ή να επαινεί δημοσίως τις κυβερνήσεις των χωρών, ανάλογα με τον βαθμό συμμόρφωσής τους στις υγειονομικές του οδηγίες και εντολές.
Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας διαμορφώνεται δηλαδή σε ένα αμφιλεγόμενο, σκοτεινό και διεφθαρμένο διευθυντήριο που απαρτίζεται από μη αιρετά πρόσωπα και επιδιώκει να αποκτήσει τον παγκόσμιο έλεγχο της ανθρώπινης υγείας, ασκώντας δε αφόρητη πίεση στις κυβερνήσεις των κρατών θα τις υποχρεώνει να συμμορφώνονται στις υγειονομικές του διαταγές.
Οι ελάχιστες κυβερνήσεις των κρατών που θα τολμήσουν να αμφισβητήσουν το εκάστοτε επιβαλλόμενο υγειονομικό αφήγημα του Π.Ο.Υ. επιλέγοντας να ακολουθήσουν ανεξάρτητη πολιτική υγείας θα απειλούνται με την επιβολή εξοντωτικών οικονομικών κυρώσεων και εμπάργκο στα δημοφιλή εξαγωγικά τους προϊόντα.
Μια διεθνής συμμορία ευάριθμων ολιγαρχών μέσω της πλουσιοπάροχης χρηματοδότησης του Π.Ο.Υ. θα τον καταστήσουν «μαριονέτα» («puppet WHO») των πιο σκοτεινών και παράνομων επιδιώξεών τους, επιβάλλοντας στους πολίτες, για λόγους δήθεν διαφύλαξης της δημόσιας υγείας, ψηφιακά πιστοποιητικά εμβολιασμού και υγείας, με σκοπό τον απόλυτο έλεγχο, την χειραγώγηση και την επιτήρηση της ανθρωπότητας.
Η ανάληψη από μια αφανή ομάδα επιδημιολόγων και πολιτικών διαχειριστών της αποκλειστικής ευθύνης για την αντιμετώπιση πραγματικών ή φανταστικών πανδημιών, η οποία θα τελεί υπό την αιγίδα και τις εντολές του Π.Ο.Υ., θα σηματοδοτήσει το τέλος της Ανθρώπινης Ελευθερίας και Αξιοπρέπειας και την εγκαθίδρυση του πιο αδυσώπητου και απάνθρωπου υγειονομικού ολοκληρωτικού καθεστώτος στην παγκόσμια ιστορία.
Βέβαια, στον παρόντα κόσμο της αντινόησης, τα γνωστά παπαγαλάκια της πολιτικής ορθότητας και του ακραίου νεοφιλελευθερισμού θα πανηγυρίσουν για την πιο πάνω εξέλιξη, επιχειρηματολογώντας με στόμφο ότι η αναγνώριση του «προβαδίσματος της επιστήμης» έναντι της πολιτικής, καθώς και η «αναβάθμιση των τεχνοκρατών» έναντι των «εκλεγμένων», συνιστούν νίκη του ορθολογισμού που θέτει εκποδών κάθε είδους λαϊκισμό.
Οι γνωστοί νανουριστές του εφησυχασμού και της κανονικότητας προφανώς αποσιωπούν εσκεμμένα (για να μην ταράξουν τον βαθύ ύπνο των βολεμένων) ότι μόνο σε συνθήκες δημόσιου διαλόγου, δημοσιότητας, διαφάνειας και λογοδοσίας δύναται να εξασφαλιστεί η δημοκρατική νομιμοποίηση των πάσης φύσεως περιοριστικών υγειονομικών μέτρων και η συναίνεση των πολιτών.
Δυστυχώς προτιμήσαμε συνολικά ως κοινωνία να μην αφήσουμε φωτεινό παράδειγμα αντίστασης στις μελλοντικές γενιές, αφού επιλέξαμε να συμμορφωθούμε –χάριν της ψευτοπροόδου και εξέλιξης της ζωής, άλλος περισσότερο και άλλος λιγότερο– στην εξαναγκαστική λογική των υποχρεωτικών ιατρικών πράξεων.
Αυτές ξεκινούν από την απλή και ήπια παρεμβατική ιατρική πράξη της θερμομέτρησης –η οποία όμως επιβάλλεται ως αυστηρή προϋπόθεση εισόδου σε μια δημόσια υπηρεσία– και καταλήγουν βαθμιαία και αθόρυβα στο εμφυτεύσιμο μικροτσίπ τεχνολογίας RFID της νευροτεχνολογίας και στην τροποποίηση του γενετικού κώδικα του ανθρώπου, μέσω των προηγμένων τεχνικών της Γενετικής Μηχανικής.
Αν για κάτι μετανιώσουμε πικρά στο άμεσο μέλλον θα είναι ότι δεν υπερασπιστήκαμε με αυτοθυσία και αυταπάρνηση τις βασικές αρχές και αξίες που νοηματοδοτούν τον ανθρώπινο βίο, δηλ. την Αξιοπρέπεια και την Ελευθερία, και χάσαμε «με κατεβασμένα τα χέρια» το καλώς νοούμενο δικαίωμά μας να οργανώνουμε, να σχεδιάζουμε και να ονειρευόμαστε το μέλλον, τόσο το δικό μας όσο και των παιδιών μας.
Σήμερα η ανθρωπότητα όσο ποτέ άλλοτε βρίσκεται απροστάτευτη –ίσως γι’ αυτό ορισμένοι άνθρωποι βιώνουν πολύ έντονα την παρουσία του Άγιου Τριαδικού Θεού στην ζωή τους– στο έλεος και στις άγριες διαθέσεις των απάνθρωπων και δαιμονοκίνητων νεοταξιτών, που προετοιμάζουν μεθοδικά την επόμενη «παγκόσμια πολλαπλή κρίση», η οποία θα επιφέρει συντριπτικό πλήγμα στο σύστημα προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ενώ οι ίδιοι θα καγχάζουν πίσω από τις κλειστές κουρτίνες με την αφέλεια και την ευκολία χειραγώγησης των πολιτών.
Ίδετε σχετικώς:
Ο Διεθνής Υγειονομικός Κανονισμός (ΔΥΚ) είναι μια διεθνής συμφωνία, νομικώς δεσμευτική για 194 συνολικά κράτη.
Αποτελεί το βασικό νομοθετικό πλαίσιο της παγκόσμιας υγειονομικής ασφάλειας σύμφωνα με το οποίος καθορίζονται οι προϋποθέσεις που πρέπει να πληρούν τα κράτη-μέλη όσον αφορά στην αναγνώριση και στην αντιμετώπιση απειλών για τη δημόσια υγεία.
Ο πρώτος Διεθνής Kανονισμός Yγιεινής (International Sanitary Regulations – ISR), ο οποίος υιοθετήθηκε το 1951 από τα κράτη-μέλη του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, ενοποίησε σε ένα νομοθετικό κείμενο όλες εκείνες τις διατάξεις που είχαν ως στόχο την προστασία από τις ασθένειες για τις οποίες μπορούσε να επιβληθεί καραντίνα. Το 1969, ο ISR τροποποιήθηκε και μετονομάστηκε σε «Διεθνή Υγειονομικό Κανονισμό» (International Health Regulations-IHR),
Στη συνέχεια, ο Διεθνής Υγειονομικός Κανονισμός αναθεωρήθηκε δύο φορές, το 1972 και το 1981. Ο ισχύων ΔΥΚ είναι προϊόν της 58ης Παγκόσμιας Συνέλευσης του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (23.5.2005) και τέθηκε σε ισχύ στις 15 Ιουνίου 2007. Στην Ελλάδα ο ΔΥΚ ενσωματώθηκε στην εθνική νομοθεσία το 2011 με τον νόμο 3991/2011 (ΦΕΚ 162/Α/25-7-2011) που κύρωσε τον αναθεωρημένο Διεθνή Υγειονομικό Κανονισμό, ο οποίος υιοθετήθηκε από την ως άνω 58η Παγκόσμια Συνέλευση Υγείας.
Γράφει ο Δημήτριος Νικ. Δασκαλάκης
"ΜΙΑ ΥΓΕΙΑ" ΑΠΟ ΤΟΝ Π.Ο.Υ ΜΕ ΔΙΕΘΝΗ ΣΥΝΘΗΚΗ ΓΙΑ ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΕΣ ΠΑΝΔΗΜΙΕΣ
ΤΟ ΚΑΝΟΥΝ ΠΡΑΞΗ..193 ΚΡΑΤΗ ΜΕΛΗ ΤΟΥ ΟΗΕ ΠΑΡΑΔΙΔΟΥΝ ΟΡΙΣΤΙΚΑ ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ ΤΟΥΣ ΣΤΟΝ Π.Ο.Υ !
Η ΕΝΤΥΠΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΗΣ Ε.ΣΥ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου