- «Χωματερή εξοπλισμών» και «ινδικό χοιρίδιο» η χώρα εδώ και δεκαετίες
- Δισεκατομμύρια σπαταλήθηκαν και οπλικά συστήματα που διαφημίζονταν ως «ασπίδα της χώρας» έγιναν περιστεριώνες.
- Τα οπλικά συστήματα αγοράζονται χωρίς καμία πρόβλεψη συντήρησης και γειώνονται σε αχρηστία αμέσως μετά την παραλαβή τους
- Το σλοβακικό πυροβολικό που αγόρασε ο Άκης δεν βρήκε στόχο (Αποκαλυπτικά έγγραφα)
- Τα άχρηστα και εξαιρετικά ακριβά ταχυδρομικά σκάφη Zubr που έπλεαν μόνο με ανέμους έως 4 μποφόρ
- 12 μεταφορικά αεροσκάφη C-27, εκ των οποίων μόνο ένα πετάει
- Πώς άλλαξαν γνώμη για αγορές όπλων την τελευταία στιγμή ο Ανδρέας Παπανδρέου και ο Κώστας Σημίτης
- Προβλήματα με τα F-35 που διαφημίζει η σημερινή κυβέρνηση
Η ιστορία των ελληνικών εξοπλισμών τα τελευταία τουλάχιστον 40 χρόνια είναι γεμάτη μύθους. Δεν θα ήταν πρόβλημα αν η γεωγραφία μας είχε τοποθετήσει σε μια άλλη «γωνιά» του πλανήτη με γείτονες το Λουξεμβούργο ή την Ολλανδία . Αλλά με μια υπάρχουσα στρατιωτική απειλή που ονομάζεται Τουρκία να αντιμετωπίζουμε, τα παιχνίδια και τα πειράματα με εξοπλισμούς δεν είναι αποδεκτά.
Επιπλέον, είναι αδιανόητο πώς οι κυβερνήσεις αυτών των 40 χρόνων δεν σεβάστηκαν δεόντως αυτούς που πλήρωσαν δισεκατομμύρια (σε δραχμές και ευρώ) για να αγοράσουν όπλα, δήθεν για την ασφάλεια της χώρας. Η προσθήκη των δισεκατομμυρίων που πετάχτηκαν από το παράθυρο για άχρηστα ή περιττά όπλα δεν μπορεί παρά να προκαλέσει την οργή όσων πληρώνουν. Με άλλα λόγια, οι Έλληνες φορολογούμενοι…
Μύθος # 1: Οι κυβερνήσεις ακούν τις συστάσεις του στρατού πριν αποφασίσουν για αγορές όπλων. Κάθε φορά που οι πολιτικοί που ασχολούνταν με τα εξοπλιστικά στέκονταν σε γωνία, πετούσαν το μπαλάκι στους στρατιωτικούς. Πόσο αλήθεια είναι αυτό;
Τον Αύγουστο του 1981, λίγες εβδομάδες πριν την κυβερνητική αλλαγή που έφερε το ΠΑΣΟΚ στην εξουσία, το Ανώτατο Αεροπορικό Συμβούλιο υπέβαλε την πρόταση για τον εκσυγχρονισμό της Πολεμικής Αεροπορίας για την επόμενη δεκαετία. Η πρόταση με τίτλο «Ταυτότητα νέου μαχητικού αεροσκάφους» υπογράφεται από τον προϊστάμενο του Τμήματος Επιχειρησιακών Απαιτήσεων του ΓΕΕΘΑ Γρηγόρη Νούσια και αφορά την αγορά 120 μαχητικών αεροσκαφών ενός τύπου και ενός διπλού ρόλου. Στόχος ήταν να αντιμετωπιστεί το μεγάλο πρόβλημα των πολλών τύπων αεροσκαφών που είχε τότε η Πολεμική Αεροπορία και προκαλούσε πολλά προβλήματα κυρίως στην υποστήριξή τους.
Όποιος διάβασε τη σύσταση των Στρατιωτών κατάλαβε ότι το αεροσκάφος που πρότειναν ήταν το αμερικανικό F-18 της Boeing, ένα αεροπλανοφόρο, το οποίο ήταν κατάλληλο για χρήση από την Ελληνική Πολεμική Αεροπορία (AF) στα πολλά «αεροπλανοφόρα ξηράς». του Αιγαίου, δηλαδή των νησιών.
Τρία χρόνια αργότερα, με το ΠΑΣΟΚ στην εξουσία, η απόφαση για την ενίσχυση της AF προβλέπει την αγορά δύο τύπων αεροσκαφών. Είναι η γνωστή Αγορά του Αιώνα. Τα αεροσκάφη που επιλέχθηκαν είναι τα F-16 της Lockheed Martin, τα οποία από το 1948 ήταν κάτι σαν εθνικός προμηθευτής για εμάς, και το γαλλικό Mirage 2000 της Dassault.
Η απόφαση του Ανδρέα Παπανδρέου να χωρίσει την αγορά στα δύο επικρίνεται και δικαιολογείται με το σκεπτικό ότι δεν ήθελε η Πολεμική Αεροπορία να εξαρτάται αποκλειστικά από τους Αμερικανούς.
Αρκετά χρόνια αργότερα, βέβαια, η επιλογή Παπανδρέου θα δικαιωθεί σε μια ιστορική και τραγική στιγμή για τη χώρα. Τη νύχτα των Ιμίων στις 30 Ιανουαρίου 1996, ελληνικά και τουρκικά F-16 παραμένουν καθηλωμένα στα αεροδρόμια… λόγω καιρικών συνθηκών. Κανονικά εκτελούν μόνο αποστολές του γερασμένου F-4E Phantom II και του γαλλικού Mirage 2000 που επέλεξε ο Παπανδρέου.
Μετά από αυτό, όλοι θα περίμεναν ότι στην επόμενη «αγορά του αιώνα» η Ελλάδα θα ήταν πιο επιφυλακτική και πιο απαιτητική. Το 1999 με την κυβέρνηση Σημίτη ήρθε η ώρα για άλλη μια τεράστια αγορά. Στο τελευταίο ΚΥΣΕΑ όλοι γνώριζαν ότι η Ελλάδα γυρίζει σελίδα και επιλέγει να αγοράσει το μαχητικό αεροσκάφος F-15 από την αμερικανική Boeing. Ένα αεροσκάφος που μπορεί να μεταφέρει τεράστιες ποσότητες όπλων και καλύπτει άνετα και την Κύπρο. Επιπλέον, υπήρχε και η αδυναμία του F-16 να πετάξει τη μία και μοναδική φορά που το χρειαστήκαμε.
Το ΚΥΣΕΑ υπό την προεδρία Σημίτη και προς γενική έκπληξη όλων των υπουργών που συμμετείχαν και ενημερώθηκαν για την αγορά των F-15 άκουσε από τον πρωθυπουργό ότι η Ελλάδα θα αγοράσει άλλα 60 F-16 γιατί διαφορετικά οι Τούρκοι θα έκαναν φασαρία στο Αιγαίο!
Το 2005, η κυβέρνηση Καραμανλή αγόρασε 30 περισσότερα F-16 , αν και οι αεροπόροι δήλωναν τότε ότι η Ελλάδα θα έπρεπε να αγοράσει αεροσκάφος 4ης ή 5ης γενιάς. Μεταξύ των αεροσκαφών που προτάθηκαν ήταν το Rafale…
Αυτό αρκεί για να καταρρίψει τον μύθο ότι όλες οι αγορές όπλων έγιναν με βάση τις συστάσεις του στρατού… Οι στρατιωτικοί ηγέτες με την πάροδο των ετών «προσαρμόστηκαν», και οι προτάσεις που ζήτησαν να περιλαμβάνουν αυτό που πίστευαν και αυτό που ήξεραν ότι ήθελαν οι πολιτικοί ανώτεροί τους αγορά.
Διπλωματία εξοπλισμών
Ο όρος «διπλωματία των εξοπλισμών» επινοήθηκε την περίοδο των αγορών μετά τα Ίμια, επί πρωθυπουργίας Σημίτη, με υπουργό Εθνικής Άμυνας τον Άκη Τσοχατζόπουλο . Τα δισεκατομμύρια των αγορών όπλων υποτίθεται ότι χρησιμοποιήθηκαν και ως «διόδια» για τον μεγάλο στόχο της ένταξης της Ελλάδας στην ΟΝΕ, αλλά και για την ένταξη της Κύπρου στην Ε.Ε.
Τότε η Ελλάδα είχε μπει στο διεθνές «σούπερ μάρκετ εξοπλισμού» και αγόρασε ό,τι της έδιναν. Τα σκάνδαλα και οι δωροδοκίες που αποκαλύφθηκαν ήταν τα μεγαλύτερα ζητήματα που προέκυψαν από αυτές τις αγορές. Υπήρχαν όμως και άλλες συνέπειες, μερικές από τις οποίες πληρώνουμε ακόμα και σήμερα.
Πληρώθηκαν οπλικά συστήματα πολλών εκατοντάδων εκατομμυρίων και ακόμη και σήμερα δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν. Ο κύριος λόγος είναι ότι όλα αγοράστηκαν χωρίς καμία συμφωνία υποστήριξης.
Τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα:
Μεταφορικά αεροσκάφη C-27
Το πρόγραμμα μεταφοράς C-27 είναι επίκαιρο. Ένα από αυτά τα αεροσκάφη πετούσε συνεχώς για να μεταφέρει από το Τζιμπουτί, Έλληνες πολίτες που είχαν εκκενωθεί από το σχισμένο Σουδάν. Ήταν ένα από τα δύο C-27 που πετούν αυτή τη στιγμή. Είχαμε παραγγείλει 12, παραλάβαμε 8, μία μύγα και μερικές φορές δύο.
Ποια είναι η ιστορία τους;
Η AF είχε ζητήσει το 1999 15 αεροσκάφη μέσης χωρητικότητας, τα οποία θα μπορούσαν να εκτελέσουν περισσότερο από το 70% των αποστολών C-130, μειώνοντας το κόστος λειτουργίας που προέκυψε κατά 80%. Με απόφαση του ΚΥΣΕΑ την 1η Μαρτίου 2001 , η υποπρομήθεια μειώθηκε σε 12 αεροσκάφη.
Στις 29 Ιανουαρίου 2003, υπογράφηκε σύμβαση 272.720.603 δολαρίων με την Lockheed Martin Alenia Tactical Transport Systems για την προμήθεια 12 αεροσκαφών C-27J Spartan. Τα 8 στη βασική τους διαμόρφωση και τα 4 με δυνατότητα εναέριου ανεφοδιασμού.
Με πολύ μεγάλες καθυστερήσεις, τον Ιούλιο του 2011 παραλάβαμε τα 8 C-27 και πληρώσαμε 198.594.721 $ . Τα προβλήματα υποστήριξης αεροσκαφών τους εμπόδισαν να πετάξουν. Στις 26 Ιουλίου 2012 το ΚΥΣΕΑ αποφάσισε να ακυρώσει την παράδοση των τεσσάρων τελευταίων αεροσκαφών που θα μπορούσαν να ανεφοδιαστούν αεροπορικώς. Ο λόγος ήταν ότι ο κατασκευαστής δεν μπορούσε να πιστοποιήσει το σύστημα ανεφοδιασμού με αέρα. Αντί να ζητήσουμε αποζημίωση, δεχτήκαμε να μην παραλάβουμε το αεροσκάφος και τα υπόλοιπα χρήματα να μετατραπούν σε τεχνική υποστήριξη για τα 8 αεροσκάφη.
Με απόφαση του ΚΥΣΕΑ στις 26 Απριλίου 2012 ακυρώθηκε η παραλαβή των 4 τελευταίων Α/Φ , για τα οποία ο κατασκευαστής απέδειξε παρατεταμένη αδυναμία πιστοποίησης του συστήματος ανεφοδιασμού εν πτήσει (IFRS), επιτρέποντας συμψηφισμό των υπολοίπων πληρωμών και άλλα αξιώσεις του Ελληνικού Δημοσίου. Το αποτέλεσμα της συμφωνίας ήταν απογοητευτικό και η διαθεσιμότητα δεν έφτασε ποτέ στα επίπεδα που απαιτούνται για ένα AF όπως το ελληνικό. Σύντομα έπεσαν στη δυάδα.
Η Εισαγγελία Διαφθοράς είχε ξεκινήσει έρευνα για τη συμφωνία ακύρωσης της παράδοσης των τελευταίων τεσσάρων αεροσκαφών. Μόνο η έρευνα περιορίστηκε στο στρατιωτικό προσωπικό που συμμετείχε στη συμφωνία. Το αποτέλεσμα είναι ότι οι φορολογούμενοι πλήρωσαν σχεδόν 200 εκατομμύρια δολάρια και η AF δεν έχει μεταφορικό μέσο.
Το πρόβλημα επιδεινώνεται από τη δραματική κατάσταση στον στόλο των C-130 . Η διαθεσιμότητα είναι ακόμα … χαμηλότερη. Μόλις πετάει ένα μεταφορικό αεροσκάφος C-130 και το πρόβλημα της υποστήριξης και συντήρησής τους είναι πλέον δυσεπίλυτο, αφού η σημερινή κυβέρνηση επέλεξε, αντί να εμπιστευτεί την κρατική HAI, να διανείμει τεχνικό έργο σε ιδιωτικές εταιρείες που μέχρι στιγμής δεν έχουν επιτύχει απολύτως τίποτα. .
Ο Κωνσταντίνος Φράγκος, απόστρατος αξιωματικός, ήταν διευθυντής του γραφείου του υπουργού Εθνικής Άμυνας Γιάννη Χαραλαμπόπουλου. Μετά τη συνταξιοδότησή του, γράφει τακτικά και είναι στρατιωτικός αναλυτής. Μιλά για το ελληνικό «εξοπλιστικό τρελοκομείο» με αφορμή τη διαθεσιμότητα μεταγωγικών αεροσκαφών του AF. Αναφέρεται επίσης σε μια σειρά από αδικαιολόγητα λάθη και αποφάσεις.
πυροβόλα όπλα ZUZANA
Η ιστορία των πυροβόλων όπλων ZUZANA θα ήταν ένα αστείο αν δεν σας κόστιζε τόσο πολύ. Είναι ίσως η πιο ενδεικτική περίπτωση του εξοπλιστικού μας τσίρκου.
Είναι η ιστορία του Σλοβακικού πυροβολικού που αγόρασε ο Άκης Τσοχατζόπουλος, αγνοώντας παντελώς όλες τις αρνητικές υποδείξεις των στρατιωτικών. Και όταν το Γενικό Επιτελείο Στρατού αρνήθηκε να τους παραλάβει και να τους εντάξει στη στρατιωτική δύναμη, ο Τσοχατζόπουλος τους έστειλε στην Κύπρο.
Τον Ιανουάριο του 1998 ο Άκης Τσοχατζόπουλος ταξιδεύει στη Σλοβακία. Διοργανώθηκε μια επίδειξη πειραματικού όπλου που ούτε ο σλοβακικός στρατός δεν είχε προμηθεύσει. Είναι η περίφημη Ζουζάνα.
Για το λόγο αυτό ο Σμπώκος, προϊστάμενος της Γενικής Διεύθυνσης Εξοπλισμών, με έγγραφό του ζήτησε από το ΓΕΣ να συμμετάσχουν στο ταξίδι και δύο αξιωματικούς του πυροβολικού. Το Γενικό Επιτελείο, αν και δεν είχε εκφράσει καμία επιθυμία για προμήθεια πυροβολικού, έστειλε τους δύο αξιωματικούς.
Το σόου στη Σλοβακία ήταν ένα ανεπανάληπτο φιάσκο. Τα έγγραφα είναι από την αξιολόγηση που έκαναν οι αξιωματικοί. Πυροβολισμοί επίδειξης… απέτυχαν.
Μάλιστα λένε:
«… Δύο πύραυλοι εκτοξεύτηκαν σε στόχο σε απόσταση 500 μέτρων ανεπιτυχώς. Στη συνέχεια η διαδικασία επαναλήφθηκε όπου εκτοξεύτηκαν άλλα τρία βλήματα, με αποτέλεσμα ο στόχος να εκτοξευθεί από το τελευταίο (τρίτο) βλήμα».
Την ίδια τύχη είχαν και άλλα πλάνα. Απέτυχαν.
Οι αξιωματικοί γράφουν:
«Η πρώτη βολή έγινε σε απόσταση 14.700 μέτρων. Από τα προβλεπόμενα τέσσερα βλήματα, μόνο τα δύο εκτοξεύτηκαν λόγω αστοχίας πυροβόλου όπλου που δεν μπορούσε να επισκευαστεί στο πεδίο… Τα δύο βλήματα που εκτοξεύτηκαν, τα οποία έπρεπε να εκτοξευθούν στο ίδιο σημείο, απέκλιναν σε κατεύθυνση 150 μέτρων και σε βεληνεκές 200 μέτρα πέρα από τον στόχο.»
Επιπλέον, όλα τα όργανα «όρασης» του σχεδιάστηκαν και κατασκευάστηκαν με δεδομένα από το Σύμφωνο της Βαρσοβίας.
Όμως οι Τσοχατζόπουλος και Σμπώκος επιμένουν. Στις 21/11/1998 η δεύτερη επιτροπή πηγαίνει για αξιολόγηση. Τα αποτελέσματα είναι χειρότερα.
Ο Αρχηγός του Επιτελείου Στρατού Κωνσταντίνος Παναγιωτάκης για να βγει από τη δύσκολη θέση με το έγγραφό του ρωτά:
- Για να συνεκτιμηθεί αυτό το όπλο με άλλα της ίδιας κατηγορίας από άποψη κόστους-αποτελεσματικότητας
- Να εξεταστεί η αναγκαιότητα-σκοπιμότητα εκσυγχρονισμού των υπαρχόντων πυροβόλων όπλων ώστε να αποκτήσουν χαρακτηριστικά παρόμοια με αυτά της νέας γενιάς. Έλεγε λοιπόν ευθέως, μην πετάς λεφτά.
Και όμως η αγορά 12 όπλων έγινε με κόστος 30 εκατομμυρίων δολαρίων.
Ωστόσο, τα πυροβόλα όπλα Zuzana δεν παραλήφθηκαν ποτέ από τον ελληνικό στρατό. «Αξιοποιώντας» το ζωντανό ακόμη Ενιαίο Αμυντικό Δόγμα Ελλάδας-Κύπρου, ο Άκης και ο Σμπώκος τους στέλνουν στην Κύπρο… για την υπεράσπισή της. Δεν χρησιμοποιήθηκαν ποτέ.
Πλοία ταχείας μεταφοράς για λίμνες στο Αιγαίο
Εξίσου ενδιαφέρουσα είναι η περίπτωση της προμήθειας τεσσάρων πλοίων ταχείας μεταφοράς που αγοράστηκαν από τη Ρωσία και την Ουκρανία. Πρόκειται για τα περίφημα Zubr που κόστισαν 67 δισ. δραχμές σε τιμές 2000, αν και ήταν γνωστό ότι μπορούσαν να λειτουργήσουν έως και 4 μποφόρ. Μια πάθηση που στο Αιγαίο είναι σπάνια. Τα Zubr σχεδιάστηκαν και κατασκευάστηκαν για τις ανάγκες των Ρωσικών και Ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων που δεν έχουν καμία απολύτως σχέση με το Αιγαίο…
Οι ιστορίες εξοπλισμού εκείνης της εποχής πολλές. Όλοι τους έχουν αποκαλυφθεί, και πολλοί από αυτούς οδηγήθηκαν στη Δικαιοσύνη, αλλά κανείς δεν πιστεύει ότι όλα ήρθαν στο φως και όλοι οι υπεύθυνοι πλήρωσαν. Αλλά το χειρότερο είναι ότι, όπως αποδεικνύεται, δεν έχουμε μάθει τίποτα.
Επαναλαμβανόμενα σφάλματα
Τα επαναλαμβανόμενα λάθη παύουν να είναι λάθη. Μετά από μια μακρά περίοδο αφοπλισμού που ξεκίνησε το 2006 –πριν τα μνημόνια– ξεκίνησε το 2018 ο λεγόμενος επανεξοπλισμός της χώρας, με την απόφαση να εκσυγχρονιστούν 83 μαχητικά αεροσκάφη F-16 στην έκδοση Viper. Η συμφωνία ανακοινώθηκε κατά τη διάρκεια του ταξιδιού Τσίπρα στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου συναντήθηκε με τον τότε πρόεδρο Τραμπ.
Πολύ σύντομα έγινε γνωστό ότι το πρόγραμμα εκσυγχρονισμού θα έπρεπε να αντιμετωπίσει ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα. Η Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ προειδοποίησε την ελληνική κυβέρνηση ότι το σύγχρονο ραντάρ AESA, που θα έμπαινε στα ελληνικά F-16, δεν θα μπορούσε να συνεργαστεί με το σύστημα αυτοπροστασίας ASPIS.
Εδώ είναι το έγγραφο:
Ο Σύριζα έφυγε, ήρθε και η ΝΔ και διαφημίζει τον εκσυγχρονισμό των 2 δις αλλά κανείς δεν έχει απαντήσει ακόμα τι γίνεται με τα αεροπλάνα. Παραδόθηκαν δύο Viper F-16 . Το ραντάρ τους λειτουργεί με το σύστημα αυτοπροστασίας; Η απάντηση είναι …εμπιστευτική. Οι πληροφορίες λένε ότι για να διορθωθεί το πρόβλημα υπάρχει λύση: να αποσυναρμολογηθεί το σύστημα αυτοπροστασίας και να τοποθετηθεί ένα νέο. Τι γίνεται με το κόστος; 450.000.000 και συνεχίζουμε.
Η σημερινή κυβέρνηση έχει θέσει ως προτεραιότητα τους εξοπλισμούς. Οι αγορές των φρεγατών Rafale και Belharra θεωρήθηκαν ως πολύ θετικά βήματα, αλλά υπάρχουν θέματα που δεν εξηγούνται επαρκώς.
Το πρώτο έχει να κάνει με τη συντήρηση του Rafale. Είναι εγγυημένο; Θα έχουν την τύχη του Mirage 2000 ή ακόμα και του C-27; Είναι δυνατόν αεροσκάφη που κοστίζουν κοντά στα 3 δισεκατομμύρια ευρώ να καταλήξουν σε μια «ενδιάμεση λύση» μέχρι να εκπληρωθεί το «όνειρο» του F-35;
Επιπλέον, υπάρχει το τεράστιο θέμα του αποκλεισμού της ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας από τα δύο γαλλικά προγράμματα. Στο Rafale η ελληνική συμμετοχή είναι ανύπαρκτη και στις γαλλικές φρεγάτες… συμβολική. Τα 15 δισ. ευρώ σε εξοπλισμούς της Ελλάδας, δεν εξασφάλισαν παρά ψίχουλα για την αμυντική της βιομηχανία και είναι προφανές ότι μια τέτοια ευκαιρία δεν θα ξαναδοθεί εύκολα.
Ωστόσο, με αφορμή το σύνθημα «Επανοπλισμός της χώρας», η κυβέρνηση και το Γενικό Επιτελείο Εθνικής Άμυνας έχουν επιδοθεί σε μπαράζ προμηθειών χρησιμοποιημένου υλικού, κυρίως από τις ΗΠΑ, το οποίο όχι μόνο είναι δωρεάν, όπως παρουσιάζεται, αλλά μας κοστίζει πολλά χρήματα. Περιττό να πούμε ότι μέρος αυτού του υλικού είναι περιττό.
Ενδεικτική είναι η αγορά μεταχειρισμένων αμφίβιων οχημάτων που θέλει να κάνει το Γενικό Επιτελείο Εθνικής Άμυνας από τις ΗΠΑ. Τα AAV έχουν εμπλακεί σε θανατηφόρο ατύχημα στις ΗΠΑ το 2020 και γι' αυτό οι Αμερικανοί τα αποσύρουν. Πέρα από αυτό, τα αμφίβια των 268.000.000 δολαρίων δεν χωράνε στις δεξαμενές –μπαινοβγαίνουν με δυσκολία– και είναι «υπερβαρείς» για τους καταπέλτες των αρμάτων του Πολεμικού Ναυτικού ! Πόσο υπέρβαροι; Μόλις εννέα τόνοι.
Δεν είναι μόνο αυτό. Ενώ οι Έλληνες φορολογούμενοι έχουν πληρώσει 680 εκατομμύρια για μεταγωγικά ελικόπτερα NH-90 που δεν πετούν λόγω προβλημάτων συντήρησης, η κυβέρνηση συζητά την αγορά αμερικανικών μεταγωγικών ελικοπτέρων Black Hawk με κόστος 1,3 δισ. ευρώ. Δεν υπάρχει απάντηση στο τι θα κάνουμε με τα 680 εκατομμύρια ελικόπτερα που βρίσκονται στο κουτί.
Ο τρόπος που συνεχίζονται οι αγορές είναι βαθιά ανησυχητικός και ο πρώην αρχηγός της Γενικής Διεύθυνσης Εξοπλισμών Αντιναύαρχος Κυριάκος Κυριακίδης περιγράφει την κατάσταση:
Προτίμηση για το F-35
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη λέει επίσημα ότι την τελευταία τριετία ανέβασε τις αμυντικές δαπάνες της χώρας στα 15 δισ. ευρώ. Και δεν τελειώσαμε ακόμα. Σύμφωνα με τα διαθέσιμα στοιχεία, πριν τις εκλογές οι Αμερικανοί θα ανακοινώσουν ότι θα μας πουλήσουν αεροσκάφη F-35 . Το κόστος αγοράς θα κυμαίνεται από 4 έως 8 δισεκατομμύρια δολάρια, ανάλογα με το πόσα αεροσκάφη θα αγοράσουμε. Ωστόσο, αυτό δεν έχει ακόμη διευκρινιστεί. Η αγορά του F-35 αντιμετωπίζεται αυτή τη στιγμή ως προεκλογικό πυροτέχνημα. Οι επεμβάσεις θα ληφθούν αργότερα. Και αυτές οι επεμβάσεις είναι πολύ σοβαρές.
Ο Υποστράτηγος της Πολεμικής Αεροπορίας Δημήτρης Παντελάτος, πιλότος F-4 Phantom και F-16 μιλάνε για το «πρόγραμμα F-35». «Το F-35 δεν είναι όπλο», είπε.
Πιο αποκαλυπτικός ο Στέφανος Καραβίδας . Ένας από τους κορυφαίους πιλότους F-16 της Πολεμικής Αεροπορίας , είναι επί του παρόντος εκπαιδευτής στο εξωτερικό. Επιβεβαιώνει αυτό που έμοιαζε με θρύλο. Το F-35 δεν θα είναι ένα αεροσκάφος που θα μπορεί να πολεμήσει εναντίον της Τουρκίας αν δεν το επιτρέψουν οι κάτοχοι των δεδομένων του, οι Αμερικανοί.
Η ιστορία των εξοπλισμών στην Ελλάδα ήταν και δυστυχώς παραμένει επώδυνη. Ξοδεύτηκαν και συνεχίζουν να δαπανώνται δισεκατομμύρια, όπως φαίνεται, χωρίς προγραμματισμό. Γι' αυτό κάθε φορά που ολοκληρώνεται ένα μαμούθ εξοπλιστικό πρόγραμμα, ανακαλύπτουμε ότι εξακολουθούμε να έχουμε σοβαρές αδυναμίες στην άμυνά μας.
Αν η Ελλάδα και οι κυβερνήσεις της είχαν εκμεταλλευτεί σωστά τα δισεκατομμύρια που πληρώσαμε για όπλα, η χώρα θα ήταν οπλισμένη σαν αστακός .
Αντίθετα, διαπιστώνουμε ότι ο αμυντικός μηχανισμός της χώρας εξακολουθεί να λειτουργεί με μπαλώματα και το χειρότερο είναι ότι δεν επιχειρείται να «αναστηθεί» η άλλοτε πολλά υποσχόμενη ελληνική αμυντική βιομηχανία.
Δισεκατομμύρια όπλα χρησιμοποιήθηκαν και εξακολουθούν να χρησιμοποιούνται ως «βοήθεια ασφαλείας» στους ισχυρούς «συμμάχους» μας.
Αλλά και αυτό δεν έχει λειτουργήσει με κανέναν τρόπο. Τελευταία απόδειξη οι δηλώσεις του Αμερικανού Πρέσβη στην Αθήνα Γιώργου Τσούνη ότι στο Αιγαίο κανείς –δηλαδή η Ελλάδα– δεν έχει αλάθητο. Αυτές οι δηλώσεις έρχονται την ίδια στιγμή που η Ελλάδα «ξεφορτώνει» πρόθυμα από τους Αμερικανούς άχρηστο πολεμικό υλικό και παραλίγο να ικετεύει να της πουλήσει ένα αεροπλάνο που δεν θα μπορέσει να χρησιμοποιήσει εναντίον του κύριου αντιπάλου της…
Η ΕΝΤΥΠΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΗΣ Ε.ΣΥ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου